ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ฉันมันก็แค่นี้]

"ปรางค์ สามยอด" ยอดในดวงใจฉัน
ดั่งอาจารย์ดั่งพ่อดั่งพี่เพื่อน
ทุกคืนค่ำคอยพร่ำย้ำสอนเตือน
ทุกดาวเดือนทั้งทั่วมิเทียบเทียน

"เพียงฟ้า เพียงดิน"

[สมนึก นพ]

การวางตัว อักษร ท่านสอนสั่ง
กำหนดตั้ง รูปแนบ ทำแบบไหน
จะใช้สี มีให้ เลือกดังใจ
กดลงไป พรืดดำ ไปตามแนว

ทำตามอย่าง คุณปรางค์ สามยอด
ได้ถ่ายทอด วิชา มาชัดแจ๋ว
นำออกใช้ ทุกวัน นั้นรู้แกว
คงเห็นแล้ว อาจารย์สอน ตอนนั้นนา.

[พิมพิลาไลย]

คอยสอดส่องน้องใหม่ไม่เคยห่าง
มาช่วยวางทางให้ได้ขีดเขียน
ส่งกำลัง แรงใจ ให้พากเพียร
เปรียบเหมือนเทียนส่องทางสว่างเอย



พิมพิลาไลย

[ทอฝัน]

...เพราะครูคือ...ต้นธาร...สานแหล่งน้ำ
ไหลเรื่อยล้ำ...ช่ำเย็น...เห็นรอยเผย
มิเฟ้นเลือก...เปลือกนอก...ออกคำเคย
หากเฉลย...ค่าคน...บนเหง้าใจ

...จึงเคารพ...นบนัก...รักนานแล้ว
ครั้งยังแนว...เปิ่นเป๋อ...เคยเซ่อใส่
น้ำใจหนึ่ง...ซึ่งรี่...ปรี่เร็วไว
ชโลมให้...ไขแก้...ดูแลกัน

...เจ้า"ทอฝัน"...คนเดิม...ครูเติมเชื้อ
ความเอื้อเฟื้อ...เหลือล้น...คนสร้างสรรค์
ทุกเพศวัย...ไล่เรียง...เคียงรำพัน
อัศจรรย์...แห่งครู...ผู้รู้จริง

...ส่งลำนำ...คำซึ้ง...ไปตรึงกอด
"ปรางค์ สามยอด"...ครูคน...ล้นเลอยิ่ง
ให้ลูกนก...ลูกกา...มาอุ่นอิง
กราบด้วยใจ...ลูกลิง...ที่จริงจัง
 
................//ทอฝัน

[yotaga]

                      ปรางค์สามยอด ถอดรหัส จัดอักษร
                       ให้เป็นกลอน วอนเว้า เฝ้าสอนสั่ง
                       สอนด้วยจิต   ไม่คิด จะปิดบัง
                        เฝ้าปลูกฝัง คนรุ่นใหม่ ให้ชอบกลอน

                        ขอขอบคุณ ที่ช่วย มาชี้แนะ
                        เข้ามาแวะ  แนะนำ  และพร่ำสอน
                        ไม่ให้หลง มัวเมา เฝ้าสะออน
                         กับรักจร จำจาก พรากกันไกล

                         ก็รับรู้ เชื่อครู ผู้รู้คิด
                         แต่ด้วยแรง แห่งฤทธิ์ พิสมัย
                         จึงไม่อาจ ตัดรัก หักหทัย
                         ออกจากใคร คนนั้น ที่ฉันรอ

                         มันคงเป็น บุพเพ สันนิวาส
                         ที่ไม่อาจ ครองคู่ อยู่ร่วมหอ
                         ได้แต่จ้อง มองย้ำ น้ำตาคลอ
                         ท่องยุบหนอ พองหนอ ขอร้างลา

                          คงต้องใช้  เวลา ชั่วชีวิต
                          ที่จะปิด  พิษเล่ห์ เสน่หา
                          แม้กายดับ ไปกับ กาลเวลา
                          แต่ทว่า อุรา ยังร้าวราน

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

"ปรางค์สามยอด" ครูกลอนอักษรศรี
ศิษย์มากมีอยู่แล้วไยแซวหนู
มายกยอปอปั้นว่าชั้นครู
ช่างแลดูเคลือบแคลงว่าแกล้งกัน

หากจะบอกรู้น้อยกว่าอย่ามาพูด
ข้อพิสูจน์คะแนนกลอนเห็นไหมนั่น
คงไม่กล้าเป็นครูให้ใช่แดกดัน
ที่สมัครเป็นศิษย์นั้นไม่กล้ารับ.

"Kanthita"

9 ต.ค.2553

 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

"คุณลุงปรางค์"(หนู)อยากบอกว่าขอบคุณ
ที่เกื้อหนุนนำทางวางรากฐาน
คอยเสริมแต่งแบ่งรับกลอนขับขาน
จากวันวานวันนี้ที่จดจำ

ด้วยเคารพนับถือและศรัทธา
ลุงเมตตามาให้เมื่อเจ็บช้ำ
รักเหมือนลูกเหมือนหลานทุกถ้อยคำ
ใจประเสริฐเลิศล้ำนำชีวี

พระอาทิตย์อัสดง

[อัศจรรย์จิต]

ปรางค์สามยอดเสียงหยาดมีชาติเชื้อ
ทั้งแน่นเนื้อสัมผัสคัดอักษร
ความหมายคำล้ำค่าสถาพร
พลิ้วไหวอ่อนเอนโอนโชติโชนฟุ้ง

ดั่งอาทิตย์ชิดฟ้าในคราครั้ง
ไม่ยืนยั้งรู้หลับลำดับรุ่ง
รู้เวลานาทีที่ควรปรุง
ไม่เคยมุ่งฟุ้งเฟ้อจนเกร่อกลอน

[ปรางทิพย์]

แค่เสียงพ้องคล้องนามปรางค์สามยอด
ท่านถ่ายทอดสอดเรื่องประเทืองศิลป์
ปรางทิพย์กราบทาบอกกนกจินต์
ยามจากถิ่นดินแดนแสนห่างไกล

ห้วงสำนึกฝึกกลอนสะท้อนฝัน
ร้อยรำพันวันว่างกระจ่างใส
หวังจรรโลงโคลงกาพย์ซึมซาบใจ
เพื่อนพ้องไซร้ใกล้ชิดสนิทนาน

ฟ้าจรดทรายรายรอบหวังปลอบเหงา
ถ้อยกระเซ้าเย้าหยอกบอกคำหวาน
อรรถรสบทสร้อยร้อยกลอนกานท์
ท่านผสานลานฝันนิรันดร...

[ไพร พนาวัลย์]

 

  งานเข้า!!

โห เจ้าเตื่อยวางงานลุงบานเบอะ
คนตั้งเยอะแตกตื่นดั่งปืนใหญ่
มาชื่นชมลุงปรางค์อย่างไวไฟ
มันแสนจะต๊กกะใจทำไงดี?

มายกยอปอปั้นกันไม่หยุด
มันสะดุดเก้อเขินเหลือเกินนี่
หาว่าลุงเก่งจังดั่งกวี
โถ ทั้งปีลุงปรางค์ยังแปรปรวน

เพียง “แนะนำให้นิด”อย่าคิดมาก
มันอาจยากสักหน่อยค่อยถี่ถ้วน
ให้แนวทางพวกเธอเฝ้าทบทวน
ตามกระบวนกาพย์กลอนได้ผ่อนคลาย

แนะเคล็ดลับเล็กน้อยค่อยเรียนรู้
ลุงเพียงผู้ชี้ทางอย่างง่ายง่าย
นอกนั้นเธอเก่งเองไม่ต้องอาย
ไม่เข้าข่าย “ครูบาอาจารย์”  เลย

ตัวลุงปรางค์กาพย์กลอนยังไม่เก่ง
ยังต้องเร่งเรียนรู้หาคู่เต้ย
ทั้งสำนวนบ้านนอกออกเชยเชย
ไม่คุ้นเคยคำคมดั่งงมปลา

ได้มิตรรักรุ่นพี่คอยชี้แนะ
ให้แยกแยะกฏเกณฑ์เด่นคุณค่า
รู้สัมผัสในนอกบอกตำรา
แต่งไปตามกติกาสง่างาม

ขอขอบใจไมตรีที่มีให้
ทั้งรุ่นใหม่รุ่นเก่าเข้าบ่วงล่าม
เราจะเดินด้วยกันหมั่นติดตาม
ให้ลือนาม “บ้านกลอนไทย” ใจเดียวกัน

 

“ปรางค์  สามยอด”   

[jt]

 

  งานเข้า!!

โห เจ้าเตื่อยวางงานลุงบานเบอะ
คนตั้งเยอะแตกตื่นดั่งปืนใหญ่
มาชื่นชมลุงปรางค์อย่างไวไฟ
มันแสนจะต๊กกะใจทำไงดี?

มายกยอปอปั้นกันไม่หยุด
มันสะดุดเก้อเขินเหลือเกินนี่
หาว่าลุงเก่งจังดั่งกวี
โถ ทั้งปีลุงปรางค์ยังแปรปรวน

เพียง “แนะนำให้นิด”อย่าคิดมาก
มันอาจยากสักหน่อยค่อยถี่ถ้วน
ให้แนวทางพวกเธอเฝ้าทบทวน
ตามกระบวนกาพย์กลอนได้ผ่อนคลาย

แนะเคล็ดลับเล็กน้อยค่อยเรียนรู้
ลุงเพียงผู้ชี้ทางอย่างง่ายง่าย
นอกนั้นเธอเก่งเองไม่ต้องอาย
ไม่เข้าข่าย “ครูบาอาจารย์”  เลย

ตัวลุงปรางค์กาพย์กลอนยังไม่เก่ง
ยังต้องเร่งเรียนรู้หาคู่เต้ย
ทั้งสำนวนบ้านนอกออกเชยเชย
ไม่คุ้นเคยคำคมดั่งงมปลา

ได้มิตรรักรุ่นพี่คอยชี้แนะ
ให้แยกแยะกฏเกณฑ์เด่นคุณค่า
รู้สัมผัสในนอกบอกตำรา
แต่งไปตามกติกาสง่างาม

ขอขอบใจไมตรีที่มีให้
ทั้งรุ่นใหม่รุ่นเก่าเข้าบ่วงล่าม
เราจะเดินด้วยกันหมั่นติดตาม
ให้ลือนาม “บ้านกลอนไทย” ใจเดียวกัน

 

“ปรางค์  สามยอด”   

มาร่วมวง ลงนาม ร่วมชูเชิด
ผู้ก่อเกิด กวีงาม นามเสนาะ
ด้วยบทกลอน ของลุงปรางค์ ช่างไพเราะ
ช่วยบ่มเพาะ กวีน้อย ให้คล้อยนำ

ผมเจที กวีนั้น บ้างหรรษา
บางเวลา ออกลามก ตลกขำ
ชอบอ่านกลอน ลุงปรางค์นัก บ้างลักจำ
หวังช่วยทำ กลอนดีดี สักทีนึง
 

["คำหวาน"]

เห็นครูปรางค์ถ่อมใจให้ขวยเขิน
ฝีมือเกินบรรยายเกินไขขาน
อีกน้ำใจให้น้องของอาจารย์
เป็นบุญทานมอบไว้ในบ้านกลอน

ท่านเป็นผู้ชี้แนะและเกื้อหนุน
เป็นพระคุณมากมายได้สั่งสอน
"คำหวาน"ซึ้งตรึงใจในอาทร
ของครูกลอนนามลุงปรางค์อย่างชื่นชม.

*****

[~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~]

มาลงชื่อไว้ก่อน และ ขอขอบคุณที่ลุงปรางค์เคยชีแนะตักเตือนให้คำสอน

ขอบคุณนะคะ

[ข้าพเจ้า]

แด่..ลุงปรางค์
พจน์เพราะพริ้งทิ้งคำให้นำคิด
ราวเข็มทิศชี้ทางกระจ่างแจ้ง
ยามก้านกล้วยป่วยหนักรักอ่อนแรง
ลุงยังแต่งเติมกลอนสอนใจมา

ขอชื่นชมคมกานท์งานลุงสร้าง
เป็นตัวอย่างเตือนตนทนฟันฝ่า
ดั่งหลักยึดฮึดสู้กู้ชะตา
เสริมฝันกล้าท้าชนบนทางใจ