~..ฟ้าลำเอียง..~
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 เมษายน 2024, 04:52:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ~..ฟ้าลำเอียง..~  (อ่าน 3258 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
09 พฤษภาคม 2010, 04:15:PM
พิมพิลาไลย
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 168
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,011



« เมื่อ: 09 พฤษภาคม 2010, 04:15:PM »
ชุมชนชุมชน



ใครทำเธอ เพ้อฟูมฟ าย หรือพ่ายแพ้
มองดูแย่ แลดูยาก หากจะยุ่ง
แรงใจมี นี้ไม่คลาย หมายผยุง
ฉันจะมุ่ง ด้วยใจมั่น รับขวัญเธอ

ดูเธอท้อ ทรมาน วิญญาญหลุด
เมื่อเธอทรุด จงซบไหล่ ได้เสมอ
จะปลอบขวัญ วันเธอเศร้า เหงาจนเบรอ
อยู่กับเธอ อย่างไม่ท้อ ขออยู่เคียง

ความผิดหวัง ดังพ่ายแพ้ แค่เพียงครั้ง
เหมือนฟ้าดั่ง สั่งลงทัณฑ์ ฟันลงเปรี้ยง
ดูดั่งเป็น เช่นดังว่า ฟ้าลำเอียง
ไม่มีเสียง ไม่มีสิทธิ์ คิดค้านเลย

ยามเธอเจ็บ และเหน็บหนาว คราวเธอทุกข์
ฉันจะสุข ได้อย่างไร ไม่อยู่เฉย
ถึงฉันไม่ ได้ประเสริฐ เลิศเลอเลย
ก็ไม่เคย ที่จะทำ ให้ช้ำใจ



พิมพิลาไลย


ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
10 พฤษภาคม 2010, 07:49:PM
ปีศาจสุรา
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 33
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 232



« ตอบ #1 เมื่อ: 10 พฤษภาคม 2010, 07:49:PM »
ชุมชนชุมชน

ขอบคุณในน้ำใจไมตรียิ่ง
ที่ไม่ทิ้งให้เหงาเศร้าเหลือหลาย
มีไหล่ไว้ให้ซบหลบผ่อนคลาย
เรื่องร้ายร้ายคลี่คลายเพราะได้เธอ
เห็นคุณค่าความดีที่มีต่อ
ไม่เคยท้อหลับใหลให้ผลั้งเผลอ
ทำหน้าที่ปลอบขวัญวันเบลอเบลอ
ยังมีเธอเคียงข้างทุกทางเดิน
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คนรุปหล่อ หน้าใส ใจเกินร้อย
ปอดอ้อยซ้อย หนุ่มน้อยเมืองร้อยเกิน
11 พฤษภาคม 2010, 11:36:AM
พิมพิลาไลย
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 168
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,011



« ตอบ #2 เมื่อ: 11 พฤษภาคม 2010, 11:36:AM »
ชุมชนชุมชน



ขอบคุณในน้ำใจไมตรียิ่ง
ที่ไม่ทิ้งให้เหงาเศร้าเหลือหลาย
มีไหล่ไว้ให้ซบหลบผ่อนคลาย
เรื่องร้ายร้ายคลี่คลายเพราะได้เธอ
เห็นคุณค่าความดีที่มีต่อ
ไม่เคยท้อหลับใหลให้ผลั้งเผลอ
ทำหน้าที่ปลอบขวัญวันเบลอเบลอ
ยังมีเธอเคียงข้างทุกทางเดิน







แม้ฟ้าจะลำเอียงก็เพียงครั้ง
ต้องอยู่ยั้งดังใครได้สรรเสริญ
จงก้าวไปให้สุดอย่าหยุดเดิน
กล้าเผชิญคำว่าฟ้าลำเอียง

จะมีไหล่ให้ซบหลบความเศร้า
แม้ชั่วคราวก้าวไปไม่โต้เถียง
จะยืนหยัดต่อสู้เป็นคู่เคียง
ถึงแม้เสี่ยงเพลี่ยงพล้ำไม่ซ้ำใคร


 
พิมพิลาไลย


ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s