| 13 เมษายน 2010, 02:54:PM |
Red Poet
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 38
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 98
แต่งตามฉันทลักษณ์ ถูกหลักภาษา
|
 |
« เมื่อ: 13 เมษายน 2010, 02:54:PM » |
 ชุมชน
|
คืนก่อนนี้ พี่นั้น ฝันไปว่า
มีเธอพา เที่ยวล่อง ท่องสุขศานต์
ชมผกา กลิ่นฉ่ำ ร่ำสำราญ
จิตเบิกบาน พร่ำพรอด ตลอดคืน
กระซิบบอก ตอกย้ำ ด้วยคำนี้
ว่ารักพี่ จริงใจ เหนือใครอื่น
จะรักมั่น ดำรง อยู่ยงยืน
โอ้กระไร ไม่ทันชื่น ตื่นนิทรา
ร่องรอยรัก ในนิมิต ยังติดอยู่
มิได้รู้ ร้างโรย โหยไห้หา
สุขในฝัน ยังพร่าง ฤๅสร่างซา
สมอุรา ยิ่งล้ำ เกินรำพัน
หลับสองตา สวดมนต์ หวังดลให้
พาสายใจ สองรัก ประจักษ์มั่น
อยากต่อตาม ความเก่า เราพบกัน
แต่หนอฝัน กลับเชือน เลือนลับไป
เฝ้าคิดถึง หน้ามล คนเคยชื่น
ลืมตาตื่น พบพลัน หวิวหวั่นไหว
ประสบพักตร์ ตัวจริง หญิงในใจ
หรือเทพไท นำพา มาให้เจอ
อยู่เคียงใกล้ แค่ถือ เอื้อมมือถึง
ไฉนจึง นิ่งนั่ง ดูดังเผลอ
เคยฝันถึง คนข้าง บ้างไหมเธอ
หรือพี่เพ้อ ฝันอยู่...แต่ผู้เดียว |
นักเลงกลอน นอนกรน
|
|
|
| 13 เมษายน 2010, 02:57:PM |
|
ฟ้าหวั่น
|
 |
« ตอบ #1 เมื่อ: 13 เมษายน 2010, 02:57:PM » |
ชุมชน
|
เพียงแค่เอื้อมมือมาสัมผัสน้อง
พี่กลับร้องว่าไกลกระไรหนา
เพียงแค่เอื้อมกลับไม่เอื้อมเอือมระอา
ผิดที่ใจพี่ล้าล่ะอดทน
|
ฟ้าหวั่นๆใจจะไร้คุณ
|
|
|
|
|
| 13 เมษายน 2010, 03:25:PM |
|
ฟ้าหวั่น
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 13 เมษายน 2010, 03:25:PM » |
ชุมชน
|
ค่ะคนเป็นเช่นนั้นมั้งค่ะ
แต่อยากเป็นเอื้อมในฝันมาตอบค่ะ
หลงน้องเอื้อมในฝันเท่านั้นหรือ
ฟ้าไม่คือใช่ไหมเล่าพี่จ๋า
จึงไม่เอื้อมฟ้าบ้างเลยพี่ยา
หวังแต่เอื้อมเมินฟ้าว้าแย่จัง
|
ฟ้าหวั่นๆใจจะไร้คุณ
|
|
|
|
|
| 13 เมษายน 2010, 04:00:PM |
Red Poet
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 38
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 98
แต่งตามฉันทลักษณ์ ถูกหลักภาษา
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 13 เมษายน 2010, 04:00:PM » |
ชุมชน
|
อยู่แค่เอื้อม แล้วใย ไม่สัมผัส
มิรู้ชัด ใช่หรือนี่ คนที่หวัง
ก่อนจะทำ ใดล้วน ควรระวัง
อย่าให้พลั้ง ผิดพลาด อาจต้องอาย
แม้นแน่ชัด จัดจริง หญิงตรงหน้า
คือน้องฟ้า ในฝัน ที่มั่นหมาย
พี่คงดึง มาแอบ อิงแนบกาย
ทุ่มเทถ่าย รักท้น ล้นฤดี
หรือหากเป็น ทักษมน คนน่ารัก
ก็คงจัก ยอมตาย มิหน่ายหนี
ขอเพียงน้อง ตอบรัก สักวจี
จากใจพี่ จะรักมั่น นิรันดร |
นักเลงกลอน นอนกรน
|
|
|
|
|
| 13 เมษายน 2010, 04:29:PM |
วลีลักษณา
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 158
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 390
สร้อยศิลป์จินตกานท์ โดยวลีลักษณา
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 13 เมษายน 2010, 04:29:PM » |
ชุมชน
|
รักเผื่อเลือกเป็นโหล โถ..เรื่องเด็ก
มีบ้านเล็กบ้านใหญ่อีกหลายหลัง
อีกกิ๊กเก่ากิ๊กใหม่ไว้ประดัง
คนรักจริงใจพังเกินยั้งทัน
ขอถอนใจถอนฝันเคยปันให้
หยุดเรื่องราวหม่นไหม้ที่ไหวสั่น
เพียงกมลคนเศร้าเขาลวงกัน
ยังไม่ทันข้ามคืนขมขื่นใจ แบบว่าด้วยคนอะนะ..อิๆๆ |
|
|
|
| 13 เมษายน 2010, 08:37:PM |
Red Poet
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 38
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 98
แต่งตามฉันทลักษณ์ ถูกหลักภาษา
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 13 เมษายน 2010, 08:37:PM » |
ชุมชน
|
เพียงกมล คนดี ฟังพี่นิด
โปรดอย่าคิด วุ่นว้า พาหวั่นไหว
หาว่าพี่ เจ้าชู้ ไม่รู้นัย
มีคนใหม่ ลืมคนเก่า เศร้าระทม
พี่แค่นำ ความฝัน นั้นมาเล่า
ไหนจะเหมา ว่าเป็นจริง ทุกสิ่งสม
ฝันคือฝัน แก้วตา อย่าปรารมภ์
ใจพี่ชม ชื่นชู น้องผู้เดียว
ต่อให้สิบ น้องฟ้า มาอยู่ใกล้
สี่ห้องใจ พี่แน่ มิแลเหลียว
หรือให้เป็น ทักษมน สิบคนเทียว
ก็สุดเหนี่ยว พี่พราก จากน้องเพียง
(ขอแก้สถานการณ์ก่อนนะน้องฟ้า น้องมน อิอิ) |
นักเลงกลอน นอนกรน
|
|
|
| 13 เมษายน 2010, 09:16:PM |
วลีลักษณา
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 158
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 390
สร้อยศิลป์จินตกานท์ โดยวลีลักษณา
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 13 เมษายน 2010, 09:16:PM » |
ชุมชน
|
เชื่อได้หรือน้ำคำที่พร่ำวอน
มาต่อกลอนเลี้ยวหลบพบก็เลี่ยง
พอห่างเห็นเร้นหน้าหาคนเคียง
ช่างเอนเอียงเยี่ยงหลักปักในเลน
รักตอนสายบ่ายคล้อยก็ลอยเลื่อน
แถมกลบเกลื่อนแก้คำย้ำแค่เล่น
มีหลักฐานแน่ชัดปัดประเด็น
เพียงคงเป็นอีกคนที่หม่นช้ำ
หลงสำนวนนักกลอนที่ย้อนยั่ว
จนไหวรัวหวาดหวั่นพลันถลำ
จะต้องเจ็บเท่าไรใจถึงจำ
เชื่อน้ำคำช้ำไป..ใครปลอบเพียง |
|
|
|
|
|
|
|
| 16 เมษายน 2010, 11:41:AM |
Red Poet
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 38
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 98
แต่งตามฉันทลักษณ์ ถูกหลักภาษา
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 16 เมษายน 2010, 11:41:AM » |
ชุมชน
|
(เฮ้อ) ยิ่งแก้ตัว ก็ยิ่งยาก ลำบากยิ่ง
เหมือนกับลิง แก้แห แย่ไฉน
ดูนังนุง ยุ่งยาก ลำบากใจ
ช่างกระไร หนอเรา เศร้าฤดี
เหตุมาจาก ความฝัน กระนั้นหรือ
ใยจึงถือ เป็นเรื่องจริง ทุกสิ่งที่
ร่วมกล่าวหา ว่าลดเลี้ยว เกี้ยววจี
หัวใจพี่ เจ็บเต็ม ดั่งเข็มแทง
ยังน้องพิม บอกความ ว่าห้ามฝัน
มิฉะนั้น อาจโดนเหนี่ยว เสียวแสยง
อีกน้องฟ้า หายหน้าไป ไม่แสดง
คงระแวง คิดไป น้อยใจตัว
ทักษมน ย้ำเหน็บ ให้เจ็บแผล
ว่ายิ่งแก้ ยิ่งผิด คิดปวดหัว
แถมน้องเพียง ถอนรัก ชักมืดมัว
ด้วยเธอกลัว ชอกช้ำ ต้องจำทน
พี่ขอบอก ทุกนาง อย่าห่างเหิน
ความบังเอิญ เพราะฝัน อันสับสน
ใจจริงพี่ จงประจักษ์ รักทุกคน
อีกเหตุผล จากคำวอน...กลอนพาไป เชื่อพี่นะ นะ นะ |
นักเลงกลอน นอนกรน
|
|
|
| 17 เมษายน 2010, 10:23:PM |
วลีลักษณา
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 158
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 390
สร้อยศิลป์จินตกานท์ โดยวลีลักษณา
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 17 เมษายน 2010, 10:23:PM » |
ชุมชน
|
สมควรแล้วด้วยใจอ่อนไหวนัก
พอสาวผลักเอียงเอนระเนนไหว
เกิดอาการเรรวนป่วนในใจ
จะเลือกใครก็ไม่กล้าเลยคว้ารวม
สุดท้ายออกแนวอ้อนกลอนพาไป
เชื่อได้ไหมหนอนั่นหวั่นทุกข์ท่วม
ถ้าหากเชื่อคงช้ำความกำกวม
เห็นไม้นวมไม้นุ่มแล้วกลุ้มใจ
คงสมควรหลีกหลบให้จบเรื่อง
เลิกขุ่นเคืองห่วงหาพาอ่อนไหว
เหตุเพราะพี่มีเผื่อเอื้อทั่วไป
น้องขอไกลแม้ช้ำก็จำทน อกหัก..แงๆๆๆๆๆๆ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
