คิดถึงเพื่อน ... นึกถึงทีไรก็ยิ้มได้ทุกทū
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
24 เมษายน 2024, 06:15:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: คิดถึงเพื่อน ... นึกถึงทีไรก็ยิ้มได้ทุกทū  (อ่าน 2459 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
29 ธันวาคม 2008, 02:54:PM
^VAlenTINE^
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 52
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 150


★ การกระทำ ? เสียงดัง ? กว่าคำพูด ★


เว็บไซต์
« เมื่อ: 29 ธันวาคม 2008, 02:54:PM »
ชุมชนชุมชน

คิดถึงเพื่อนขึ้นมา ... ก็เลยขอเล่าเรื่องของเพื่อนๆ เมื่อกาลก่อนให้อ่านกันค่ะ
เคยเขียนเป็นไดอารี่เก็บไว้ อ่านทีไรก็ยิ้มได้ทุกที

ย้อนหลังไป เมื่อวันที่ 17 มีนา (พ.ศ. ไม่อยากจำนิ่ ^^) ...เป็นวันลงทะเบียนภาคฤดูร้อน...
...ก็ต้องขออนุญาติเพื่อนๆ ก่อนนะจ๊ะ... ขอหยิบเอาเรื่องที่เคยสนทนามาเล่าสู่กันฟัง...

...หลังจากห่างหายกันไปนานซะ...เกือบเดือน... เราก็มาเจอกันในวันลงทะเบียนเรียน เพราะว่า...
ในเทอมหน้า พวกเราก็ต้องไปฝึกงานกันแล้ว ก็ต้องมาเก็บวิชาเรียนกันซะหน่อย
... นี่ๆๆ ...เผลอแผล็บเดียว เราก็จะปี 4 แล้วน๊า...


ขอเรียกตัวเองว่า 'วา' นะคะ
จริงๆ แล้ว 'วา' ก็จำคำพูดเพื่อนๆได้ไม่หมดหรอกนะคะ... จะเล่าคร่าวๆ เอาเท่าที่พอจำได้ละกันค่ะ ...

เรื่องมันเกิดตรงนี้...ช่วงเช้าหลังลงทะเบียนเรียนเสร็จ
'วา' กับเพื่อนชื่อ 'ฟิชโช่' และ'เงา'(แบมบู) เดินไปพบอาจารย์ที่ปรึกษา และถามเรื่องสถานที่ฝึกงาน ปรากฎว่า...

ฟิชโช่กับเพื่อนอีกคน(บีจัง) ถูกส่งตัวไปโน่น...ไทรม้า(นนทบุรี)
ส่วน 'วา' กับเพื่อนสาวแสนสวย(หญิง) น่าจะได้ไปแถวๆ ปากเกร็ด


ใจความสั้นๆคือว่า ฟิชโช่กับบีจังต้องไปทำเว็บให้สำนักงานตำรวจจังหวัด...
อ. ที่ปรึกษาให้เหตุผลว่า "ดูแล้วว่า... มันน่าจะไป'ลุย'กะเค้าได้"
ประมาณว่าคู่นี้เหมาะสมที่สุดกะสถานที่และสถานการณ์ในนั้น
รู้อย่างนี้แล้วก็เลยเก็บมาเป็นประเด็นสนทนาหลังทานกลางวันเสร็จ
พร้อมบีจังและ'เอก'ชายหนุ่มคนเดียวในวงที่ตามมาสมทบ


บีจังดูท่าทางเครียดหนัก...เธอบอก...
"ไรฟ่ะ...จะให้โจรอย่างกรูเนี่ยนะ...ไปทำงานกะตำรวจ... เมื่อวานก็เพิ่งก็อบเพลง...ก็อบหนัง...ทำสารพัดงานละเมิดลิขสิทธิ์..."
"วันไหนขี้เกียจไปทำงาน จะให้เขียนลาว่าไง...
 เขียนว่า - วันนี้ไปทำงานไม่ได้ เพราะ...ก็อบหนัง ก็อบเพลงไม่เสร็จ นอนดึก หรอ -...เฮ่อ!..กรู...เซรงงงง."


บีดูท่าทางหนักใจ ซึ่ง...ต่างกับฟิชโช่ ที่ดูไม่เดือดร้อนใจอะไรนัก
ฟิชโช่ : "เออ...กรูไม่เคลียด...พ่อแม่กรูภูมิใจแร่ะ...จารย์ส่งลูกไปลุยกะตำรวจ ได้ติดยศเลยมรึง...นางดาบ"


เอก : "ดี...กรูได้มีเพื่อนเป็น "นางดาบหญิง" ... 2 คนแน่ะมรึงงงงง...."

บีจัง : "ว่าไปนั่น...เดี๊ยะเถอะมรึง...เล่นของสูง..."
"แล้ว...แมร่งให้กรูเข้าไปทำงานไรในนั้นฟ่ะ..." ท่าทางบีจังดูประหม่านิดหน่อย... (มั้ง)


วา : "ก็ อ.เค้าบอกว่าแกน่าจะลุยกะเค้าได้ ก็แสดงว่าเค้าเห็นว่าแกอ่ะ..ถึก"

บีจัง : "เออ...กรูรู้แร่ะ...กรูลุยได้ แต่แมร่ง..." เธอทำท่าเซ็งจัด...
"กรูยิ่งไม่ชอบคนในเครื่องแบบอยู่ด้วย..."...หน้าเธอเซ็งหนักเข้าไปใหญ่


ฟิชโช่ : "เอ่อ...ก็นี่ไง มรึงเข้าไปก็...สั่งแมร่งถอดเสื้อผ้าออกให้หมดดิ่...ก็ไม่เห็นเครื่องแบบแล้ว..."

เอก : "...กรูว่าอ. เค้าคิดดีแล้วฟ่ะที่ส่งมรึงสองคนไป จะได้ลดปัญหาตำรวจข่มขืนนักศึกษาฝึกงาน..."

บีจัง : "แต่แมร่งจะมีนักศึกษาฝึกงานข่มขืนตำรวจแทนอ่ะดิ่"...บีประชด

เอก : "เอาน่า...มรึง...เผื่อจะเจอขาวๆตี๋ๆ ได้หิ้วไปฝาก'นังนัทตี้'มันมั่ง"... เริ่มดึงนัทเข้ามาเกี่ยวข้อง
"ไม่แน่...นัทตี้อาจวานให้แกช่วยแอบถ่ายตำรวจไปให้ดูมั่งอ่ะนะ"... นัท...แกคงเดาออกว่าใครหว่า...เอ่ยประโยคแมวๆพาดพิงแก อิอิ


"เออ...กรูจะช่วยก็อบแผ่นขายแมร่งซะ...แอบถ่ายตำรวจ..."...เพื่อนๆ เสริมกันใหญ่

แบมบู : "เฮ้ย..." แบมพูดด้วยสีหน้าจริงจัง "เค้าอาจให้แกไป search หาเว็บโป๊ แล้ว Block ไว้ก็ได้ ใครจะไปรู้..."

บีจัง : "เออ...ก็ดี...กรุจะได้ Block เว็บแล้วส่งเข้าบ้านตัวเองแมร่ง...ซะงั้น"

วา : "เอาน่า...คิดมากว่ะบี...เค้าก็บอกว่าไม่ต้องเข้าทุกวันไม่ใช่หรอ..."

บีจัง : "เออ...แล้วแมร่ง...ส่งกรูไปซะไกล...บ้านกรูอยู่ปากเกร็ด...ส่งไปซะโน่นเลย..."

ฟิชโช่ : "เฮ้ย..แกก็ขับมอไซต์ไปทำงานแมร่งซะเลยดิ่"

บีจัง : "หึ...เดี๋ยวมีคนสงสัย แมร่ง...มรึงไปทำเว็บกลางแดดมารึไง...ดำเชี๊ยะ..."

แบมบู : "มรึงก็บอก...กรูเอาโน้ตบุ๊คไปนั่งทำเว็บกลางแดดเฟ้ย... แมร่งเท่ห์"
.
.
.

บีจัง : "เออ...กรูดำแค่นี้พอแร่ะ...ย้ำกันจริง...พวกมรึง..."


- - - !!?!!?!!?!!?!!?!!...จบ...พอแร่ะดีก่า...!!?!!?!!?!!?!!?!! - - -


 
PS. ขออภัยที่ใช้วาจาไม่สุภาพค่ะ ปกติไม่เถื่อนกันขนาดนี้ค่ะ แบบว่าสถานการณ์มันพาไป
แบบว่าเด็กๆ เค้าคุยกัน บัดนาวนี้โตเป็นผู้ใหญ่ก็ หนักกว่าเก่า เห่อๆ... ^^ ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะคะ

...ความจริงคุยกันนานเป็นชั่วโมงเลย แต่ ... จำได้แค่นี้แหละ ... ความจำสั้นจัง...

ใครมีเล่าในกลุ่มเพื่อน ก็เอามาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ
ขอบคุณที่อ่านค่ะ
บันทึกการเข้า

☆ 'วันเวลา' พาความเหงาเข้ามาเสมอ ... 'อยู่ที่เรา' จะทำให้เหงานั้น 'จบลง' หรือ 'ลุกลาม' ☆
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s