ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพรางาย]

ขอแรงนักรบลานอักษร
รื้อถอนศิลาโลหะแกร่ง
ร่วมก่อปราการต้านภัยแรง
ศัตรูกำแหงมาบุกรุก

พื้นที่แบ่งปันฉันท์พี่น้อง
ยึดครองเมินเฉยเลยเจ็บจุก
ต้องกางตำราพิทักษ์ยุค
มาร่วมหั่นทุกข์ให้เหี้ยนที

ดาบฉันท์ขวานกาพย์หรือหอกโคลง
รวมตัวสักโขยงซิน้องพี่
เรื่องยอมแพ้พ่ายแก่ไพรี
ไม่มีบัญญัติบรรทัดใจ

[เมฆสีรุ้ง]

สุดทนเช่นกันอาจารย์ข้า
มิรู้คนป่ามาจากไหน
สร้างความปั่นป่วนจวนบรรลัย
บ้านกลอนร้อนไฟใจระทม

บ้างมาขายยาลดความอ้วน
บ้างชวนกบฏให้ขื่นขม
บ้างปั่นกระทู้แทบหมดลม
ราวกองอาจมพรมประตู

จะน้อมนำคำฉันท์ฟันกระบี่
จะร้อยบทกวีล้างอดสู
จะร่วมแรงแต่งกลอนสอนศัตรู
จะปกป้องวิญญูให้ดูเอย

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

คืนนี้คงนอนไม่หลับ
กระส่ายกระสับรับเฉลย
กระทู้แหกกฎกบฎเลย
จะให้ทำเฉยอยู่เยี่ยงไร

จะบ้าจะบอขอจงหยุด
เอาช้างมาฉุดรุดลากใส้
อยากจะเด่นดังยั้งเอาไว้
คงจะเป็นได้แค่ผงธุลี

หากคิดจะล้างบางถิ่นไทย
ขอจงออกไปให้หลีกหนี
ขออย่าได้มาทำมิดี
แผ่นดินแห่งนี้เพียงคนไทย

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

ดาบฉันท์ขวานกาพย์หรือหอกโคลง
รวมตัวสักโขยงซิน้องพี่
เรื่องยอมแพ้พ่ายแก่ไพรี
ไม่มีบัญญัติบรรทัดใจ

หอกโคลงบัณฑิตสร้อย     เมืองสิงห์
ไป่งดงามดุจหิง     หิ่งห้อย
รับสาส์นจากลูกลิง     ตัวสนิท
มันบอกความคำจ้อย     หนึ่งผู้ขอแรง ฯ

โองการแจ้งรวบพ้อง     รวมพล
นักรบเหล่าพหล     เกียรติกล้า
ทั่วทุกเขตตำบล     เล็กใหญ่
ต่างรับสาส์นไป่ช้า     เร่งเท้าเดินประสม ฯ

หอกคมเฉือนกรีดหน้า     ไพรี
มารจากขุมอเวจี     นรกร้าย
เก่งกาจดุจราชสีห์     ชาญศึก
กลบดาบขวานหอกคล้าย     คว่ำเกลี้ยงกวีชน ๚ะ๛

บัณฑิตเมืองสิงห์

[กามนิต]

        เบื่อกะลาหอม

        โอม, พิฆเนศผู้เสก                  ศิลปะ
โปรดกวัดแกว่งวชิระ                     โรจน์เรื้อง
ขจัดสิ้นเศษสวะ                             รานโลก  เทอญพ่อ
โรยสุหร่ายทิพย์เบื้อง                     กระหม่อมน้อยปรารถนา ฯ

        กบกะลาข้าหน่าย                   แล้วกะลา
หางอึ่งอวดปัญญา                         หิ่งห้อย
แมงป่องอวดฤทธา                         ข่มนาค
มดปลวกอย่างข้าน้อย                    หน่ายน้ำมะนาวหวาน ฯ

        ประหารข้าด้วยประตัก           ตรีศูล  เทอญรา
อย่าปล่อยข้าอาดูร                         กว่านี้
กี่เนตรกี่โสตพูน                             เพียงเทวษ
โปรดช่วยข้าลาลี้                           แหล่งหุ้มกะลาหอม ฯ

        อย่าถนอมน้ำหนวกตั้ง          ตาลอ
กะโหลกกะลาขอ                         แค่นั้น
โลกหน้านึ่งกวีรอ                          เราขบ
เคี้ยวละเคี้ยวละปั้น                     เปี่ยมถ้อยคำหวาน ฯ
 

[ไร้นวล^^]

ประสานสมัครแน่นแฟ้น   กลมเกลียว
คนป่วนควรฉุนเฉียว     เฉี่ยวช้ำ
เล่นใครใคร่ครวญเชียว   ฉาวโฉ่  นาพ่อ
ผองเผ่าตระกูลคล้ำ     คร่ำคลุ้มวงศา

เสวนากวีเอกอ้า        ปัญญา
ร่มรื่นชื่นชีวา          วจะแจ้ง
ส่วนใดคิดจึงพา      พาลผิด   นาพ่อ
ฤาสนุกเพราะกลั่นแกล้ง   แย่งแย้งศักดิ์ศรี

คนใดดีเด่นด้วย      คิดดี
พร้อมผ่องแผ้วพจน์วจี   จริตรู้
น้อมนบนอบตอบกวี   เถลิงถ่อม  งามเฮย
คิดรอบคอบชอบผู้-   อยู่ค้ำศิลป์สยามฯ

"ท่านเอ๋ย มีเพื่อนคนไทยด้วยกันช่วยกันอนุรักษ์ภาษาที่เราหวงแหนนักหนาน่ะ ท่านยังมาอิจฉาด้วยเรื่องใดอีก ท่านล้างมิตร สร้างศัตรูด้วยเหตุใดฤา"
 

[ไพร พนาวัลย์]

       

มดแมงเข้ารุกบ้าน  กลอนไทย
เราบ่ยอมให้ใคร       จู่จ้อง
พวกพาลมักเป็นภัย   ต่อหมู่ เราแฮ
จึงต้องรีบป่าวร้อง     ป้องบ้านลานกลอน

รานรอนเพียงเขียดจ้อย     ปูนา
ยกให้ฝูงนกกา               ต่อสู้
อย่าสนมันเลยหนา         ตาตุ่ม ตูมตาม
ปล่อยให้มันคุดคู้           อยู่ใต้โคลนตม

(โอ๊ย งงกับโคลงตัวเองเหลือเกิน แล้วจะไปเป็นอาวุธอะไรกับเขาด๊ายยย??
เป็นดุ้นฟืนก็แล้วกัน เนาะ)

อย่าวิตกกังวลพลพรรค
มิรักตีหักผลักหาย
สงบสยบวัวฟาย
เดี๋ยวตายไปเองตามกาล

อย่าไปให้ค่าอย่ายก
เดี๋ยวตกกลิ้งไปในฐาน
ของเหม็นอย่าไปคลุก,คลาน
กลอนกานท์ไม่เป็นเผ่นปลิว

เอาไม้ง่ามยาวๆเป็นอาวุธก็แล้วกัน เนาะ

“ไพร พนาวัลย์”

 

[panthong.kh]

เป็นแค่ปลาซิวสร้อย       น้อยนิด
บ่มีอิทธิฤทธิ์               ดอกเจ้า
จึ่งอยู่อย่างมืดมิด          นาพ่อ
สงบปากจริงเจ้า           ด้วยว่าไม่ควร

แม้นอภัยให้ได้            จงอภัย
ล้วนแต่เป็นคนไทย       ร่วมชาติ
ก่นด่ากันไปไย             ไม่สรรสร้าง
ตักเตือนมิเลือนอาจ     ได้เพื่อนเพิ่มพูน
พันทอง

[หนามเตย]

หลานย่าโม ออกศึก

ข้าศึกมา

นานาจิตชั่งตั้ง   หนอคน
ใจช่างมาวก วน  ปั่นให้
เอาใจพี่มาวางบน    คนอื่น
พาข่มจิตสงบไว้  ไม่ต้องหาความ   

บ้านข้าใครอย่าแตะ

เคหาฉันมั่นไว้   ยึดหลัก พี่เอย
ใครย่อมยอมปกปัก    อย่ายื้อ
มันคือที่เขารัก   หวงห่วง
ใครเล่าหาญมาตื้อ  ตื่นแล้วหลบไป

ร่วมแรง

ขอแรงรวมร่วมด้วย  จัดไป 
รีบวิ่งมาเร็วไว   แต่ช้า(มาช้าดีกว่าไม่มา )
ใครหรือช่างทำได้    เหตุก่อ  เคืองแล
หลานย่าโมมาท้า   ไม่ห้ามยุยง

ใครมาหาญหั่นบ้าน    เสาเรือน 
มานี่หมายขอเตือน    เพื่อนพ้อง         
โปรดเถิดอย่าเลอะเลือน   ลืมถิ่น  เกิดแฮ
ใครย่อมเห็นตามต้อง   เหตุให้ผลตาม

ทางใคร ทางมัน

ทางใครมีย่อมดั้น   เดินหา
วนเที่ยวตามเกาะมา   เกี่ยวเสี้ยน
วนเวียยว่ายนำพา   ก่อเรื่อง
จงอย่าพาจิตเพี้ยน   พ่ายแพ้แก่ตน

ไปตามทางขีดเส้น    เถิดหนา
จงอย่าวนเวียนมา   ล่อเป้า
จับยามอยู่สามตา    ติดต่อ
ทางที่ดีคืนเหย้า   ถักร้อยรวมใจ

โทษทีวันนี้เมา

หนามเตย