เพราะหลงรักอักษรคำกลอนเขา
จึงแอบเฝ้าเข้าแจมหวังแต้มฝัน
กอบเก็บดาวพราวฟ้ามาจำนรรจ์
หมายคอยวันปั้นแต่งแถลงใจ
กลับหลงมนต์กลกลอนอักษรสวย
จึง..งงงวยด้วยคำทำไฉน
ทั้งเพื่อนผองน้องพี่นี่กระไร
ที่ฉุดไว้ไม่ห่างเส้นทางเลย
ณ บ้านนี้มีรักพร้อมตักหนุน
หอมละมุนกรุ่นหวานกานท์เฉลย
เก็บไฟฝันวันเก่ามาเฝ้าเปรย
แล้วเอื้อนเอ่ยเผยไว้นัยบทกลอน
ปรางทิพย์
เดินเข้ามาบ้านกลอนครั้งก่อนเก่า
ดั่งหลงเขาวงกตขดสิงขร
จนบัดนี้ยังติดจิตอาวรณ์
เข้าพักผ่อนหย่อนใจชื่นไมตรี
มีเพื่อนฝูงลูกหลานเข้าแวดล้อม
กลิ่นพยอมยามเย็นเป็นสักขี
วันไหนไม่ได้เข้าเศร้าฤดี
ดั่งหนึ่งมีใครสิงให้วิ่งตาม
"ปรางค์ สามยอด"
เสียดายบทกวีงามๆแต่ไม่มีสี และขนาดสวยๆ
จึงเข้ามาเปิดเผยความในใจว่า หลงรักบ้านกลอนเหมือนกัน
