ผ่านมานานเหลือเกินแล้วจนวันนี้...

---------------------------------
วันเวลาเดินผ่านมาถึงวันนี้
ได้พาเอาคนผู้มากมายรวมทั้งฉันและเธอ มาถึงจุดหนึ่ง ณ ปัจจุบันขณะ
การได้ผ่านสิ่งต่างๆ การได้พบผู้คนมามากมาย การได้พบเรื่องราวที่หลากหลาย
ระหว่างการเดินทางของเราทุกคนต่างคนต่างค้นพบได้เอง
ว่าความเป็นจริงหลายสิ่งหลายอย่างที่เกิดขึ้นกับเรา
บางครั้งมันก็เหมือนความฝัน ที่เจือปนไปด้วยความงดงาม
เป็นความฝันที่บางครั้งเราก็ไม่อยากบอกลาจากความรู้สึกที่ดีนั้น
และบางครั้งก็เป็นเหมือนความฝัน ที่ทำให้เราต้องนอนร้องไห้
และอยากที่จะกลับไปแก้ไขบางสิ่งบางอย่าง
ซึ่งบางครั้งมันก็เป็นการตัดสินใจ ในสิ่งที่เราไม่มีวันเข้าใจในตอนนั้น
ความจริงกับความฝัน ความหลับหรือตืน
ใครจะแยกมันออกจากกันได้ เมื่อเข้าไปอยู่ข้างในนั้น
ความเป็นจริงก็คงเหมือนความฝัน แต่เป็นเพียงความฝันที่ลึกล้ำกว่า

วันเวลาเดินผ่านมาถึงวันนี้
และหลายสิ่งหลายอย่างที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาของเราในวันนั้นที่ล่วงเลยผ่านมา
ฉันเองก็อยากกลับไปแก้ไขในบางสิ่ง ซึ่งมันคงจะเปลี่ยนแปลงอะไรๆ ได้มากมาย
และคงจะเติมเต็มให้กับหัวใจได้ในวันนี้
แต่เมื่อในวันนี้ฉันรู้ซึ้งและเข้าใจดีแล้ว
ว่าไม่มีหนทางใดสามารถกลับไปแก้ไขในสิ่งที่ผ่านมาแล้วนั้นได้อีก
จึงมีสิ่งเดียวที่สามารถทำได้
คือการเก็บรักษาพื้นที่ในช่วงหนึ่งของความทรงจำของฉัน
ซึ่งจะเป็นพื้นที่ที่ ฉันจะเขาไปพบเธอได้เสมอ ทุกเวลา
และคงจะเป็นพื้นที่ที่ เต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งความงดงาม ความสดใส
บรรยากาศแห่งเสียงหัวเราะ รอยยิ้ม และน้ำตา
เป็นบรรยากาศที่หอมและหวาน
ซึ่งจะสามารถต่อเติมและหล่อเลี้ยง ให้หัวใจเติบโตและเข้มแข็งได้

วันเวลาเดินผ่านมาถึงวันนี้
วันที่ฉันต้องเดินข้ามผ่านไปอีก รูปแบบหนึ่งของชีวิต
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เรื่องราวที่ผ่านมาของฉันกับเธอ
ก็คงเป็นเหมือนความลับที่ไม่มีใครเคยรับรู้ และจะมาเข้าใจได้
แต่ไม่ว่าวันพรุ่งนี้เวลาจะเปลี่ยนแปลงสิ่งรอบๆ ตัวฉันไปแค่ไหน
พรุ่งนี้วันเวลาจะพาฉันไป ณ ที่แห่งหนใด
สิ่งที่ซ่อนอยู่ภายในส่วนลึกที่สุดของความทรงจำ
จะยังคงเป็นความลับอยู่ในหัวใจของฉันอยู่อย่างนี้ต่อไป
ตราบเท่าที่ลมหายใจของฉันยังมี
-----------------------------------------

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ผ่านมานานเหลือเกินแล้วจนวันนี้... (อ่าน 4105 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้