ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดิษฐา]

เดินหอบหิ้ว ลิ้วลมคลายห่มหนาว
จันทร์นวลพราวเย้าหยอกคอยบอกชี้
ตามทางเดินเหินรัก นำชักที
สุขฤดี ปรีอิ่ม ทำพริ้มใจ

[คนสาธารณะ]

เดินหอบหิ้ว ลิ้วลมคลายห่มหนาว
จันทร์นวลพราวเย้าหยอกคอยบอกชี้
ตามทางเดินเหินรัก นำชักที่
สุขฤดี ปรีอิ่ม ทำพริ้มใจ          (e-no)

๐ เถิดสัญจรกลางใจเพื่อใฝ่ฝัน
ข้ามคืนวันสุขสนานดังหว่านไถ
เพื่อปลูกกล้าต้นรักอิ่มพักไอ-
อุ่นเอมใส่เสริมก่อช่วยต่อเติม-

๐ เต็มความชื่นตื่นเต้นจะเห็นรัก
ร่วมทางถักแรงถ่วงสร้างบ่วงเสริม-
สุขคงเป็นจริงนะถ้าประเดิม
ร่วมแรงเพิ่มรสฝันที่กลั่นเกลา

๐ ครวญเพลงรักพักค่ำในย่ำนี้
หวังคงมีใจมั่นกว่าวันเก่า
โอม..เพี้ยง ! ฝากจิตพร่ำผ่านลำเนา
เพื่อบอกเล่า..เรื่อง,อุ่น ที่กรุ่นทรวง !

[ปางสีฝุ่น]

ดั่งเมฆเทาเจ้าหุงและปรุงฝน
จะรินหล่นกี่หาบมิทราบห่า
พอลมพริ้วลิ่วพัดระบัดมา
จึ่งรู้ว่า.ค่ำนี้.มีฝนพรำ

หรือว่าฟ้าแสร้งสรวลสำนวนโศก
เร้าบางแหล่งบนโลกวิโยคถลำ
หรือชะล้างแผลพิษวิกฤติกรรม
ที่เคยซ้ำกระหน่ำเซาะกระเทาะทาง.


ข้าพเจ้าฯ..ไปไม่เป็นเสียแล้วสิ...

สบายดีนะท่านนะฯ.

[คนสาธารณะ]

- ในห้องเขาผ่านเงาฝน -

๏ ในห้องเขาเงาทุมสองหนุ่มสาว
สืบเรื่องราวรักป่ายยามสายฝน-
เรียงเม็ดหล่นเพลินหลั่งถึงฝั่งชล
เงาสองคนยังแนบเอินแอบอิง  ๚

๏ แสงไฟหรี่พอเลือนมองเพื่อนบ้าน
ไอเย็นผ่านยามผ่าวพอหนาวผิง
คงซบความอุ่นลึกผนึกพิง
อาบไอหญิง-ชายห่มช่วยข่มเย็น ๚

๏ ยินแต่เสียงฝนฟาดพาสาดกลั้ว
ถั่งแรงรัวโถมหนักเงารักเห็น
หญิงที่ชายคลอเคล้า,..ก่อนเขาเป็น-
คนเคยเช่นตอนนี้..แทนที่เรา  ๚

๏ ในห้องพักของเขาผ่านเงาฝน
เห็นดำหม่นชายใหม่ในที่เก่า
แสงพวยพุ่งผ่านเห็นทอเป็นเลา
แอบมองเขาใจหม่น..คืนฝนพรำ  ๚

๏ เถิดใจเอยโอมอ่านเหตุการณ์ออก
เงาเคลื่อนบอกโยงขยับกระชับ,ย่ำ-
เพลงยุทธ์รักแจ่มรส..ต้องจดจำ
ยามคืนร่ำฝนโลมเจ้าโหมใคร ๚

๏ ในห้องเขาเงาฝนพรูหล่นผ่าน
เป็นสายม่าน,เงาหม่นเขาคนใหม่
ด้วยเพลงรักหลั่งชื่นเหนืออื่นใด
แต่ห้วงใจเราหม่น..เหลือทนแล้ว.! ๚ะ๛