อิฐเก่าเล่าเรื่อง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 06:44:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: อิฐเก่าเล่าเรื่อง  (อ่าน 7903 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
28 มิถุนายน 2012, 10:25:AM
uddyart
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย.
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 18
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 29



« เมื่อ: 28 มิถุนายน 2012, 10:25:AM »
ชุมชนชุมชน

[/img][/img]    อิฐเก่าเก่าเรียงรายคล้ายเล่าเรื่อง     ความฟูเฟื่องครั้งเก่าคราวกรุงศรีฯ
เสียงบรรเลงเพลงแผ่วแว่วกวี            ปฐพีมีสุขไม่ทุกข์ทน
   ในหนองน้ำกุ้งปูปลาล้วนคราคล่ำ     ในดินต่ำมีรวงทองพร้อมร่วงหล่น
ในเวียงวังมากล้วนหมู่มวลชน             ร่ำรวยล้นมีสุขทุกวานวัน
   และแล้วถึงวันสิ้นแผ่นดินสุข          ข้าศึกรุกรานไทยให้อาสัญ
เผาหมดสิ้นเวียงวัดวาสารพัน            ของที่เราบากบั่นสร้างสรรค์มา
   ณ.วันนี้เหลือเพียงอิฐเก่าเก่า          พร้อมเรื่องเล่าเพื่อลูกหลานสานศึกษา
ให้จำไว้กว่าที่ไทยเป็นไทมา              จงรักษ์ค่าความเป็นไทยให้ยั่งยืน......     

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ดาวระดา, ♥หทัยกาญจน์♥, ไม่รู้ใจ, sunthornvit, ไพร พนาวัลย์, yaguza, D, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, Music, อริญชย์, ลมหนาว, ..กุสุมา..

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
28 มิถุนายน 2012, 11:29:AM
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« ตอบ #1 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2012, 11:29:AM »
ชุมชนชุมชน

       
 
    (ขออนุญาติไม่ต่อสัมผัสครับ)

        สุโขทัย  เมืองเก่า  เราครั้งก่อน
         รำลึกย้อน  กลับไป  ในอดีต
         อาณาจักร  อารยธรรม  ฉ่ำจารีต
         แดนประณีต  องค์พระ  ปฏิมา

            ซากปรัก  หักพัง  ตั้งเตือนอยู่
         ไทยเคยสู้  โรมรัน  ยันพม่า
         อนุสรณ์  ประวัติศาสตร์  ชาติลือชา
         ไทยแกล้วกล้า  แน่วแน่  แต่โบราณ

            กำแพงอิฐ  ศิลาแลง  แสดงเห็น
         ปู่ทวดเช่น  วิญญู  ผู้ห้าวหาญ
         สละชีพ  กำราบ  ปราบภัยพาล
         เพื่อลูกหลาน  สงบ  พบร่มเย็น

            หลายร้อยปี  ฟันฝ่า  กว่าสำเร็จ
         แสนเหนื่อยเหน็ด  วิบาก  ทุกข์ยากเข็ญ
         รวมไผท  เป็นหนึ่ง  จึงชัดเจน
         หมดลำเค็ญ  จนลุ  ปัจจุบัน

            พงศธร  รุ่นหลัง  ยังดื่มด่ำ
         วีรกรรม  บรรพชน  บนสวรรค์
         สำนึกถึง  ผลบุญ  คุณอนันต์
         เราสุขสันต์  ด้วยเลือดเนื้อ  ท่านเกื้อกูล
            
       เคารพรัก

   สุนทรวิทย์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, Prapacarn ❀, uddyart, D, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, ดาวระดา, Music, อริญชย์, ลมหนาว, ไม่รู้ใจ, ..กุสุมา.., หยาดน้ำฟ้า

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
28 มิถุนายน 2012, 05:17:PM
ดาวระดา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 369
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 595



« ตอบ #2 เมื่อ: 28 มิถุนายน 2012, 05:17:PM »
ชุมชนชุมชน



หยิบภาพกลุ่มหนุ่มสาวเมื่อคราวก่อน
หวังสะท้อนภาพเปลี่ยนที่เวียนผัน
หวังภาพพจน์งดงามเมื่อยามนั้น
มาเป็นบรรณระเบียบใช้เทียบดู

ด้วยจารีตขีดเส้นให้เป็นศรี
โดยการมีครรลองเรื่องครองคู่
เข้าตามตรอกออกนั้นตรงประตู
ไม่ลบหลู่ชูเกียรติละเมียดละไม

คือภาพเก่าเล่าเรื่องประเทืองสติ
อุดรอยปริสังคมนิยมสมัย
มีรอยเลื่อนเคลื่อนแยกดูแปลกไป
ลูกหลานไทยไม่ทวน...สงวนตน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, sunthornvit, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ลมหนาว, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, ..กุสุมา..

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
29 มิถุนายน 2012, 12:44:PM
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,752


ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก


« ตอบ #3 เมื่อ: 29 มิถุนายน 2012, 12:44:PM »
ชุมชนชุมชน


ยืนตระหง่าน ลานรอบ กรอบรั้วชิด
ปรากฎอิฐ เกลี้ยงเกลา สีเทาหม่น
ไร้ชีวิต จิตตะ...วีรชน
รับแดดทน ฝนพรม ลมระราน

อย่าเพียรถาม นามนี้ กี่สมัย
กล่าวทั่วไป เห็นสถิต ประดิษฐาน
นับแรกเยา เก่าแก่ แต่โบราณ
ถือตำนาน ประวัติ ขัตินัย

ก่อสมมุติ จุิติเด่น เช่นสุเทพ
ร่างสังเขป ปลิดปลง อสงไขย
ปราบริปู สู้รบ ประสบชัย
สร้างถิ่นใหม่ สมัญญา เทียมราชัน

หลานเหลนโหลน พ้นไกล ในวันหน้า
นครา ห่อนพัง กอปรรังสรรค์
ผูกสมัคร รักปรอง ดองสัมพันธ์
อภิธรรม์ เจือจุน รวมศูนย์กลาง

อุบัติภัย ใหญ่ย่ำ เวียนซ้ำติด
รวบรวมจิต กายด้วย ช่วยทุกข์สร่าง
ร่วมแสดง แบ่งปัน สรรพางค์
ปัจจัยวาง ภัยสิ้น สุดยินดี

ใดจีรัง ยั่งยืน จำฝืนข่ม
ยกถล่ม ฆ่าฟัน กันทุกที่
เลือดไหลพราก ซากศพ กลบธุลี
ลืมวจี อิฐกร่อน ซ่อนกำแพง

รพีกาญจน์ 59

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, พี.พูนสุข, อริญชย์, ลมหนาว, ไม่รู้ใจ, ..กุสุมา.., uddyart

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s