ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

~“แสงไฟ..ในกระท่อม?”~

๐

๐ เส้นลำแสงเลื้อยผ่านปลายม่านฟ้า
เสียงเปรี้ยงผ่าป่าไผ่ทำใจวุ่น
ฝนพลั่กพลั่กหนักขนาดขาดการุณย์
พายุหนุนทั่วไพรต่างไหวเอน

๐ กับผู้ชายชาตรีที่หลงป่า
มีรูปหน้าคล้ายฟีล์มพิมพ์โดดเด่น
เดินกระเซอะกระเซิงเปรอะเปื้อนเลน
เผลอเดินเล่นพลัดกลุ่มลุ่มหลงไพร

๐ เดินพลัดลึกนึกหวาดอาจอาสัญ
มือถือดันแบตหมดจิตหดใหญ่
ความเหน็บหนาวล้นหลากอยากผิงไฟ
กระเพาะไซร้ไร้ข้าวเริ่มป่า วร้อง

๐ กาลเวลาเดินย่ำใกล้ค่ำมืด
เท้าลุยย่างอาดอืดวืดไม่คล่อง
ฝนก็ยังคลั่งโหมพรมเนืองนอง
คืนนี้ต้องตายแน่แย่แล้วเรา

๐ แล้วอาทิตย์ลับหายวายหลบแสง
ดั่งสวรรค์สำแดงแห่งฤทธิ์เล่า
ตาสัมผัสแสงไฟใจเริ่มเบา
กระท่อมเก่ากลางป่าพารอดตาย

๐ ลากสังขารดั้นด้นจนถึงที่
ฝนยังไม่ปรานีถี่ไม่หาย
ผลักประตูด้วยหนาวกล่าวไม่อาย
กระเทยควายเต็มกระท่อม..เรายอมโกยยยย..

ระนาดเอก

[Music]

น่าจะผ่านคืนนี้ที่หนาวเหน็บ
ยอมเกี่ยวเก็บประสบการณ์อาหารโหย
น่าจะมีภาคสองร้องโอดโอย
กลับไปโดยไม่เยือนมีเพื่อนชาย

คนรออ่านเป็นห่วงและง่วงจัด
เงียบสงัดมืดค่ำขมำหงาย
ไม่เห็นดาวแลเดือนเป็นเพื่อนตาย
อยู่กับชายสักหนน่าสนจัง

เพิ่งมาใหม่ครับไม่รู้จะเขียนอะไร?เลยมาล้อเล่นคุณระนาด คงไม่ถือโกรธ

[ตัวฉัน*]

๐ใจจดจ่อพินิจตามเรื่องราว 
ลุ้นเจอสาวสวยในกระท่อมนี้
ที่ไหนได้ดันมาเจอกระเทยศรี     
โอ้ชีวีรีบจ้ำแทบไม่ทัน

๐มีแฟนคลับมาลุ้นรอภาคสอง 
มาสอดส่องภาคต่อฮาขำขัน
ว่าฮามากฮาน้อยเท่าไรกัน   
หรือจะกลั้นหัวเราะไม่อยู่เลย

พี่ระนาดค่ะ เห้นมีแฟนคลับมารอเลยขอมาแซว อิอิ 

[กุลมาตา(singlemom99)]

แสงสลัวมัวมืดมนทนเดินหนอ
หนุ่มรูปหล่อหน้าเหมือนฟิล์มฝืนยิ้มเศร้า
ผ่านกระท่อมกระเทยควายเขาใช้เอา
หมดแรง..เช้า..รีบเผ่นแนบกลัวแทบตาย

กว่าจะได้กลับบ้านคงคลานแน่
ป่าเดียวกันจริงแท้ยอมแพ้พ่าย
ต่อแต่นี้จะเกลียดป่าน่าไม่อาย
ป่าใจร้ายมีป่าเดียวเหี่ยวทรุดโทรม

[ทอฝัน]

...ขอซ่อนร่าง...ข้างกระท่อม...ด้อมมองก่อน
ตอนสองซ้อน...ค่อยซ่าส์...ไม่กล้าโหม
แสงวาบวูบ...ลูบไล้...ละไมโลม
จากดวงโคม...โน้มน้าว...ก้าวประชิด

...เขาจะรู้...ตัวไหม...ว่าใครอยู่
นอกประตู...ผู้เดียว...แสนเปลี่ยวจิต
อยากเดินเข้า...ไปร่วม...หวังรวมมิตร
กลัวเรื่องปิด...เปิดเผย..."หนูเทย"ฮ่ะ...!!!


.............//ทอฝัน แจมด้วยช่วยหนุกหนานค่า...!!!

...ขอบพระคุณครูระนาดที่ช่วยแจ้งข้อผิดพลาดเพื่อแก้ไขค่ะ...

[คนเผาถ่าน]

~“แสงไฟ..ในกระท่อม?”~

๐

๐ เส้นลำแสงเลื้อยผ่านปลายม่านฟ้า
เสียงเปรี้ยงผ่าป่าไผ่ทำใจวุ่น
ฝนพลั่กพลั่กหนักขนาดขาดการุณย์
พายุหนุนทั่วไพรต่างไหวเอน

๐ กับผู้ชายชาตรีที่หลงป่า
มีรูปหน้าคล้ายฟีล์มพิมพ์โดดเด่น
เดินกระเซอะกระเซิงเปรอะเปื้อนเลน
เผลอเดินเล่นพลัดกลุ่มลุ่มหลงไพร

๐ เดินพลัดลึกนึกหวาดอาจอาสัญ
มือถือดันแบตหมดจิตหดใหญ่
ความเหน็บหนาวล้นหลากอยากผิงไฟ
กระเพาะไซร้ไร้ข้าวเริ่มป่า วร้อง

๐ กาลเวลาเดินย่ำใกล้ค่ำมืด
เท้าลุยย่างอาดอืดวืดไม่คล่อง
ฝนก็ยังคลั่งโหมพรมเนืองนอง
คืนนี้ต้องตายแน่แย่แล้วเรา

๐ แล้วอาทิตย์ลับหายวายหลบแสง
ดั่งสวรรค์สำแดงแห่งฤทธิ์เล่า
ตาสัมผัสแสงไฟใจเริ่มเบา
กระท่อมเก่ากลางป่าพารอดตาย

๐ ลากสังขารดั้นด้นจนถึงที่
ฝนยังไม่ปรานีถี่ไม่หาย
ผลักประตูด้วยหนาวกล่าวไม่อาย
กระเทยควายเต็มกระท่อม..เรายอมโกยยยย..

ระนาดเอก

กระเทยควาย ตัวใหญ่ไล่ประชิด
บอกมวลมิตร ล้อมไว้อย่าให้หนี
วันนี้เหยื่อ โอชามาให้ฟรี
เอาเลยพี่ จับได้ให้รางวัล
ฟีล์มไม่ทันตั้งตัว มัวแต่เผลอ
คิดว่าเออ เสร็จแน่แท้ตัวฉัน
หวังจะเจอ หญิงสวยช่วยชีวัน
แต่มาดันเจอได้ควายกระเทย
ฉุดกระชาก ลากไปในกระท่อม
พี่จะยอม หรือไม่ให้เฉลย
ถ้าไม่ยอม จะปล้ำเอาเสียเลย
หมดคำเอ่ย พี่ฟีล์มแทบขาดใจ
ตื่นขึ้นมา สำรวจ ตรวจตราทั่ว
ทั้งเนื้อตัว หว่างขาน่าสงสัย
จับที่แขน หยิกเนื้อเพื่อแน่ใจ
เราฝันไปนี่นา  น่ากลัวจริง..
ต่อภาคสองให้ครับ
คนเผาถ่าน

[บ้านริมโขง]

เมื่อไร้แสงส่องสว่างในกลางค่ำ
คงต้องใช้มือคลำพร่ำระโหย
ใครกะเทยใครกะทู้ดูรักโรย
ใครไม่โกย..ใครคงรัก..อยากพักพิง

คืนเหน็บหนาวฝนตกนรกสั่ง
กะเทยยังตั้งสู้หมู่เสือสิงห์
หลงเข้าไปเพียงหนึ่งซึ่งอ้างอิง
เป็นเสือสิงห์...ลิงไม่เหลือ..เมื่อควายรุม

[jt]

~“แสงไฟ..ในกระท่อม?”~

๐

๐ เส้นลำแสงเลื้อยผ่านปลายม่านฟ้า
เสียงเปรี้ยงผ่าป่าไผ่ทำใจวุ่น
ฝนพลั่กพลั่กหนักขนาดขาดการุณย์
พายุหนุนทั่วไพรต่างไหวเอน

๐ กับผู้ชายชาตรีที่หลงป่า
มีรูปหน้าคล้ายฟีล์มพิมพ์โดดเด่น
เดินกระเซอะกระเซิงเปรอะเปื้อนเลน
เผลอเดินเล่นพลัดกลุ่มลุ่มหลงไพร

๐ เดินพลัดลึกนึกหวาดอาจอาสัญ
มือถือดันแบตหมดจิตหดใหญ่
ความเหน็บหนาวล้นหลากอยากผิงไฟ
กระเพาะไซร้ไร้ข้าวเริ่มป่า วร้อง

๐ กาลเวลาเดินย่ำใกล้ค่ำมืด
เท้าลุยย่างอาดอืดวืดไม่คล่อง
ฝนก็ยังคลั่งโหมพรมเนืองนอง
คืนนี้ต้องตายแน่แย่แล้วเรา

๐ แล้วอาทิตย์ลับหายวายหลบแสง
ดั่งสวรรค์สำแดงแห่งฤทธิ์เล่า
ตาสัมผัสแสงไฟใจเริ่มเบา
กระท่อมเก่ากลางป่าพารอดตาย

๐ ลากสังขารดั้นด้นจนถึงที่
ฝนยังไม่ปรานีถี่ไม่หาย
ผลักประตูด้วยหนาวกล่าวไม่อาย
กระเทยควายเต็มกระท่อม..เรายอมโกยยยย..

ระนาดเอก

   โกยทำไม กระเทยไทย ให้ไออุ่น
แม้มีดุ้น เหมือนเรา ก็เอาเหอะ
นอนข้างนอก พวกยุงป่า ท่าจะเยอะ
ถือว่าเจอะ ป่าเดียวกัน คงมันส์ดี

ชายเหนือชาย กระเทยควาย ได้ทั้งฝูง
ถูกชักจูง จงอย่าหวั่น มั่นศักดิ์ศรี
อยู่อย่างอาย ดีกว่าตาย วายชีวี
ถือว่ามี ทีเด็ด เผด็จ(ศึก)กระเทย