ถ้าเธอเขียนบทกวีแห่งชีวิต
พันธะกิจของเธอคือสิ่งไหน
เธอจะเขียนโลกงามความวิไล
หรือด้านมืดข้างในจิตใจคน
ถ้าเธอเขียนบทกวีที่มีฝัน
เธอจะปันแบ่งสู่ผู้ทุกข์หม่น
หรือจะเก็บเกี่ยวไว้เพียงใจตน
บนถนนความฝันอันทอดยาว
ถ้าเธอเขียนบทกวีที่ลึกซึ้ง
จากก้นบึ้งใจกลางความว่างเปล่า
เธอจะเขียนถึงเวหาสระดาษดาว
หรือเรื่องราวหนาวร้อนของก้อนดิน
เพียงเธอเขียนบทกวีด้วยความรัก
รู้ตระหนักด่ำดื่มจนลืมสิ้น
ปีกความรักจะนำพาเธอโผบิน
สู่แดนดินแห่งขณะของนิรันดร์
พันธะกิจของเธอคือสิ่งไหน
เธอจะเขียนโลกงามความวิไล
หรือด้านมืดข้างในจิตใจคน
ถ้าเธอเขียนบทกวีที่มีฝัน
เธอจะปันแบ่งสู่ผู้ทุกข์หม่น
หรือจะเก็บเกี่ยวไว้เพียงใจตน
บนถนนความฝันอันทอดยาว
ถ้าเธอเขียนบทกวีที่ลึกซึ้ง
จากก้นบึ้งใจกลางความว่างเปล่า
เธอจะเขียนถึงเวหาสระดาษดาว
หรือเรื่องราวหนาวร้อนของก้อนดิน
เพียงเธอเขียนบทกวีด้วยความรัก
รู้ตระหนักด่ำดื่มจนลืมสิ้น
ปีกความรักจะนำพาเธอโผบิน
สู่แดนดินแห่งขณะของนิรันดร์
บทกวี ที่เขียน เพียรหลายรอบ
มุ่งมาตอบ ต่อถ้อย ตามรอยฝัน
ว่าครั้งหนึ่ง ซึ้งนัก ปักใจพลัน
ลืมโศกศัลย์ ลงไป ได้เพราะเธอ
ที่ซึมเซา เหงาตรม ขมขื่นเข็ด
เหมือนดอกเห็ด เด็ดจาก ซากซังเผลอ
เกิดเหี่ยวแห้ง เกือบตาย ฟูมฟายเออ
แต่มีเธอ มาปลอบ มอบพลัง
จึงแช่มชื่น คืนหาย คลายปมออก
เคยช้ำชอก ยอกทรวง ทุกห้วงหวัง
อยากเจอชาย คลายคลอ ต่อชีวัง
ในทุกครั้ง คิดถึง ตรึงฤทัย
พันทอง
๑๘/๑๐/๕๖
พันทอง