เป็นวิสัยชายถ่อยคนร้อยเล่ห์
คิดถ่ายเทได้หญิงแล้วทิ้งขว้าง
ขอลดเป็นน้องพี่ที่ร่วมทาง
เป็นข้ออ้างยามที่ตีจากกาย
เห็นรักที่แหลกช้ำก็จำได้
เป็นรักในชีวามาสลาย
ยังเหลือรอยให้จำช้ำเจียนตาย
แต่ก็สายเธอลับไม่กลับคืน
ดาวอาชาไนย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
06 มิถุนายน 2024, 12:11:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ปลดสังเวียนรัก (อ่าน 9232 ครั้ง) |
| ||||||||||