สวยเสียจัง ดอกไม้แดง แบ่งให้เรา
" ค้นหาฟัน "
เตี่ยวสะดอ ม่อฮ่อม เสื้อย้อมสี
ดำมิดหมี ผ้าแดง แจงโพกเกล้า
สัมภาระ สะพาย ย่ามลายเทา
เกิบหนังเก่า สองข้าง ยางรถยนต์
ฉีกใบตอง รองรับ กับข้าวห่อ
ผักกาดจอ แตงกวา ปลาแห้งป่น
ข้าวนึ่งกล่ำ น้ำบอก ออกจรดล
เข้าไพรสณฑ์ ลัดเลาะ เสาะยาดง
ใต้ผาชัน จันทน์ขาว กวาวเครือเถา
ดองแช่เหล้า บดตำ ทำเป็นผง
เถิงบ่ายคล้อย ดอยแดง แลงค่ำลง
ก็ยังคง เวียนวน จนทางตัน
อาจต้องโทษ กฎไพร เจ้าใดหรือ
ลมพัดฮือ ไม้โทน โค่นสนั่น
อากาศอืด มืดมิด ปิดตะวัน
ร่ายมนตร์กัน สามลา ฟ้าสกาว
เห็นคนแคระ แตะเตาะ ร่างเงาะต่ำ
ผิวเนื้อดำ ขำจริง ยิงฟันขาว
ควงคู่หญิง พริ้งเพริศ เลิศแวววาว
ดังเรื่องราว ลำหับ กับซมพลา
เริ่มไมตรี มีดอก แดงบอกหมั้น
ร่วมสรวลสันต์ ยลยิ้ม พรมพริ้มหน้า
ไม่เป็นก้าง ขวางคน ถอยร่นมา
อนิจจา มีไหนกัน หนอฟันปลอม
เดินก้มก้ม ซมซาน มือควานพื้น
เหยียบดุ้นฟืน ลื่นล้ม ก้นจมจ่อม
รีบเก็บฝัน เก็บฟืน ตื่นเก็บคอมพ์
หลานรายล้อม นี่ไง ใช่ ฟัน ฟัน
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
