ไม่รับรู้ สิ่งใด ที่ใจคิด
มัวแต่ปิด หน้าต่าง อ้างว้างไหม
เลยช้ำชอก บอกกล่าว ปวดร้าวใจ
เผลอทีไร ไหวหวั่น ให้สั่นคลอน
ไม่รับรู้ หูตา พาบอดบื้อ
ไมรับรู้ ใดฤๅ คือหลบซ่อน
ไม่รับรู้ หัวอก ตกจากจร
ไม่รับรู้ มาก่อน ตอนรักกัน
เก็บเงียบงำ เอาไว้ ใจแห้งเหี่ยว
เหลือเพียงเสี้ยว กมล ปนหวาดหวั่น
ถึงบ่มเพาะ อย่างไร ไม่มีวัน
ด้วยใจฉัน นั้นตายด้าน มานานแล้ว
พันทอง
๕/๐๔/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
