แต่งกลอนแปดปวดปร่าน้ำตาหล่น
สาวไม่สนมิอ่านผ่านอักษร
คะแนนขอก็มิให้ใจร้าวรอน
อ่านแต่กลอนเปล่ากันแล้วฝันไกล
บอกกลอนเปล่าเขาหวานล้ำฉ่ำชื่นจิต
อีกความคิดสีสันนั้นสดใส
อ่านแล้วสุขสนุกสนานสำราญใจ
ยิ้มน้อยใหญ่เคลิบเคลิ้มเติมอารมณ์
ส่วนกลอนแปดแผดเผาเขามิอ่าน
ช่างโบราณไม่แช่มชื่นดูขื่นขม
คนแต่งเล่าเขาดูท่ามิน่าชม
ฉันระทมฤทัยไร้คนมอง
ก็จะแบ่งแต่งกลอนเปล่าเผื่อเข้าท่า
มีจ๊ะจ๋าหวานเจี๊ยบเทียบเจ้าของ
สาวสาวจ๋าถ้าสนใจให้รีบจอง
ขอรับรอง...กลอนเปล่าฉันนั้นเปล่าจริง
---กังวาน---
สาวไม่สนมิอ่านผ่านอักษร
คะแนนขอก็มิให้ใจร้าวรอน
อ่านแต่กลอนเปล่ากันแล้วฝันไกล
บอกกลอนเปล่าเขาหวานล้ำฉ่ำชื่นจิต
อีกความคิดสีสันนั้นสดใส
อ่านแล้วสุขสนุกสนานสำราญใจ
ยิ้มน้อยใหญ่เคลิบเคลิ้มเติมอารมณ์
ส่วนกลอนแปดแผดเผาเขามิอ่าน
ช่างโบราณไม่แช่มชื่นดูขื่นขม
คนแต่งเล่าเขาดูท่ามิน่าชม
ฉันระทมฤทัยไร้คนมอง
ก็จะแบ่งแต่งกลอนเปล่าเผื่อเข้าท่า
มีจ๊ะจ๋าหวานเจี๊ยบเทียบเจ้าของ
สาวสาวจ๋าถ้าสนใจให้รีบจอง
ขอรับรอง...กลอนเปล่าฉันนั้นเปล่าจริง
---กังวาน---
แต่งกลอนแปดแล้วไฉนน้ำตาร่วง
อดเป็นห่วง 'กังวาน' เธอขานไข
หวังเพียงขอ คะแนน จากใครใคร
ยิ่งเหิมใจ หากสาวใส ให้คะแนน
บอกกลอนเปล่า เขาหวาน ตราตรึงจิต
จึงหงุดหงิด ฟุ้งซ่าน คับข้องแค้น
อยากเขียนบ้าง กลอนเปล่า เอาแมนแมน
ให้สาวสวย ทั่วแดน คลั่งละเมอ
หนุ่มกังวาน อย่าได้ ใจทุกข์ร้อน
ฟัง choy ก่อน กลอนเปล่า สาวเหิมเห่อ
สาวคนไหน บอกหน่อย ได้ไหมเออ
หรือพร่ำเพ้อ ยกเมฆ เสกพาที
choy