[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เขียนชีวิต]

ในราตรีที่เงียบสงบ
ข้าพฯเห็นด้านมืดของพระจันทร์ได้ชัดเจน
รอยยิ้มที่แฝงเลศนัยสะท้อนผ่านกระจกเงา

ข้าพฯกลัวร้อยยิ้มนั้นหรือ ?
เปล่าเลย ลึกลึกข้าพฯยังหวัง
ให้มีสงครามเกิดขึ้นอีกครั้ง

และในความหวังนั้น
ข้าพฯตระหนักดีว่าข้าพฯต้องการความตาย
มากพอพอกับที่ต้องการการนอนหลับ

แต่ข้าพฯเกลียดสงคราม
สงครามทำให้ข้าพฯหูหนวกตาบอด
ทำให้หิวกระหายและเจ็บปวด

แต่แม้จะเกลียดแต่ก็รัก
แต่ แต่ แต่ แต่ แต่ แต่แต่ แต่แต่แต่....

บางครั้งข้าพฯหวังให้เกิดสงคราม
เพียงเพราะหลังจากเสียงกรีดร้องร่ำไห้
หลังจากการเฉลิมฉลองชัยชนะอันยิ่งใหญ่

เราจะได้ยินเสียงสันติภาพถนัดกว่าเคย
และโหยหามันมากกว่าเคย ....

และราตรีนี้ข้าพฯยังคงได้ยินเสียงสงครามดังกึกก้อง!!