ปทุมทิพย์ หยิบยื่น ให้คืนก่อน
กลิ่นเคล้าอ่อน ผ่อนคลาย คล้ายแดนสรวง
จินตนา พาชื่น รื่นแดดวง
ในทุกห้วง ห่วงหา แสนอาวรณ์
เย็นพระพาย สายลม โลมลูบไล้
คะนึงหวน ชวนให้ ไม่ผันผ่อน
ผวาตื่น ตกใจ ไยร้าวรอน
โฉมบังอร นอนเดี่ยว เปลี่ยวเอกา
ยามนภา คราคร่ำ ช้ำดวงจิต
มองดาวเดือน เบือนบิด ปิดแผ่นฟ้า
ให้หม่นหมอง ครองเศร้า เฉาอุรา
ประหนึ่งว่า ล้าหลบ จบจากกัน
แสนวิโยค โศกศัลย์ สวรรค์ดับ
ใจหายวับ ลับลา เหมือนฟ้ากั้น
ปทุมเต่ง เบ่งบาน ซมซานพลัน
กลีบร่วงโรย โปรยปั่น บั่นอารมณ์
อยากกลับชื่น คืนสุข ลืมทุกข์หมอง
หมายมั่นมอง ปองไว้ ไร้ขื่นขม
คอยดวงเดือน เคลื่อนกลับ อย่าลับจม
ลอยทวนลม ชมนภา ดั่งฟ้าคราม
ปทุมทอง หมองหมาง สว่างไสว
ที่ทุกข์ทน หม่นไหม้ ไหวอร่าม
แสงสาดส่อง มองเห็น เด่นงดงาม
ปทุมบาน คลายเศร้า เย้าภมร
พันทอง
...เป็นผกา ชูช่อ รอความรัก
หลงยามภักดิ์ รักใฝ่ ยิ่งใจอ่อน
ความพิสุทธิ์ ในค่า จึงอาวรณ์
เพียงภมร ยามใฝ่ ไร้ปราณี...
...ไยชอบมา ทำร้าย เพียงหมายชื่น
ไห้สะอื้น เพราะใจ ไร้สุขี
ไยมิเห็น ค่ารัก ประจักษ์มี
ร้ายเหลือดี รักฝาก จากภุมริน...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
