ห่วงมากเกิน เดินลุก จะสุขไหม
ห่วงมากไป ไยเล่า เฝ้าเติมต่อ
ห่วงมากไป ใครกัน นั้นคอยรอ
ห่วงมากไป ใจหนอ คอยรอทาง
อันความเหงา เราสร้าง กั้นกางไว้
อันความเหงา เศร้าใจ ให้เหินห่าง
อันความเหงา เพียงคิด จิตจืดจาง
อันความเหงา มีบ้าง บางเวลา
แคร์มากไป ไหนเอย เลยเศร้าโศก
แคร์มากไป ในโลก โศกดวงหน้า
แคร์มากไป ไยเรา เจ้าน้ำตา
แคร์มากไป ให้บ้า ล้าโรยแรง
ไม่เคยชื่น ชมใคร ไหนเลยพี่
ไม่เคยมี สัมพันธ์ หวั่นโดนแกล้ง
ไม่เคยหลง ลืมชาย คล้ายเคลือบแคลง
ไม่เคยแบ่ง ใจสอง ปองรักเดียว
จริงแน่นอน อ้อนมา ว่ารักอยู่
จริงแน่นอน ยอดชู้ ผู้ข้องเกี่ยว
จริงแน่นอน ตอนหลับ กลับชีดเชียว
จริงแน่เทียว อย่าห่วง ไม่ลวงเธอ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
