สายฝนโปรย ทางไหน ใจก็หมอง
คิดถึงน้อง ทุกที พี่ก็เหงา
โออนาถ วาสนา ชะตาเรา
ลิขิตเศร้า ให้เราพราก ต้องจากกัน
หนทางไกล แค่ไหน ไม่เคยหวั่น
ลมพัดผัน ดั้นใจ ไปคลอเคล้า
อยู่ใกล้ชิด สนิทใน ให้คลายเหงา
โอ้น้องเจ้า พุ่มพวง อย่าห่วงเลย
คิดถึงน้อง ทุกวัน หวั่นใจหนาว
มองเดือนดาว พราวฟ้า นิจจาเอย
เคยอยู่ใกล้ ได้คลอเคล้า เฝ้าชิดเชย
ไฉนเลย ต้องแรมร้าง มาห่างกัน
ลืมไม่ลง คงไม่ลืม ปลื้มใจนัก
ลืมไม่ลง จงตระหนัก ยังรักมั่น
ลืมไม่ลง ประจงจิต คดผูกพัน
ลืมไม่ลง ส่งใจฝัน รำพันครวญ
ชลนา ทิชากร
คิดถึงน้อง ทุกที พี่ก็เหงา
โออนาถ วาสนา ชะตาเรา
ลิขิตเศร้า ให้เราพราก ต้องจากกัน
หนทางไกล แค่ไหน ไม่เคยหวั่น
ลมพัดผัน ดั้นใจ ไปคลอเคล้า
อยู่ใกล้ชิด สนิทใน ให้คลายเหงา
โอ้น้องเจ้า พุ่มพวง อย่าห่วงเลย
คิดถึงน้อง ทุกวัน หวั่นใจหนาว
มองเดือนดาว พราวฟ้า นิจจาเอย
เคยอยู่ใกล้ ได้คลอเคล้า เฝ้าชิดเชย
ไฉนเลย ต้องแรมร้าง มาห่างกัน
ลืมไม่ลง คงไม่ลืม ปลื้มใจนัก
ลืมไม่ลง จงตระหนัก ยังรักมั่น
ลืมไม่ลง ประจงจิต คดผูกพัน
ลืมไม่ลง ส่งใจฝัน รำพันครวญ
ชลนา ทิชากร
เพียงรู้สึก ว่าเหงา จึงเศร้าหนัก
ด้วยคนรัก จากไกล ให้กำสรวล
คิดถึงอยู่ ทุกวัน แสนรัญจวน
น้องเนื้อนวล ครวญหา อุราร้าว
เสียงลมพัด ม่านบัง นั่งหน้าต่าง
หมอกจางจาง โชยมา พาเหน็บหนาว
คิดถึงตอน เราสอง นอนมองดาว
ฟ้าสกาว สดใส ไร้เมฆบัง
แต่วันนี้ ที่เก่า เราจำจาก
เหลือเพียงซาก รักเศร้า เคล้าสิ้นหวัง
คร่ำครวญหา ทุกวัน หวั่นเสียจัง
กลัวรักพัง ย่อยยับ จับทรวงใน
พันทอง