มองภาพถ่ายข้างฝาเวลาดึก
สุดระทึกวาบในดวงใจฉัน
เป็นของเก่าที่ผ่านคืนวานวัน
ห้อยตรงนั้นแน่แน่วกรอบแก้วบาง
อริญชย์
๘/๗/๒๕๕๕
...พลันหล่นตก ลงมา ข้างฝาพื้น
เรากำลัง สะอื้น ฝืนหม่นหมาง
ต้องรีบลุก มาเก็บ ภาพเหน็บพลาง
กวาดเศษแก้ว นึกลาง สร้างเหตุภัย...
...หมาก็ดัน หอนเห่า เราขนลุก
รีบเข้าซุก ที่นอน กอดหมอนใหญ่
มุดคลุมโปง ห่อผ้า ท่าเร็วไว
เสียงเต้นของ หัวใจ ดังตึ๊ก!ตึ็ก!
รัตนาวดี
เรากำลัง สะอื้น ฝืนหม่นหมาง
ต้องรีบลุก มาเก็บ ภาพเหน็บพลาง
กวาดเศษแก้ว นึกลาง สร้างเหตุภัย...
...หมาก็ดัน หอนเห่า เราขนลุก
รีบเข้าซุก ที่นอน กอดหมอนใหญ่
มุดคลุมโปง ห่อผ้า ท่าเร็วไว
เสียงเต้นของ หัวใจ ดังตึ๊ก!ตึ็ก!
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
