๐ วันพุธ หยุดทรงเจ้า นัดเพื่อนเขา เอามะม่วง
สอยสาง วางเป็นพวง ผิวด่างดวง ร่วงกองไกล
๐ ตกลง คงราคา โลละห้า คละน้อยใหญ่
ตะกร้า ห้าสิบใบ ตระเตรียมไว้ ใช้เพียงพอ
๐ เช้านี้ ตื่นตีสาม ยลคนงาม ตามหน้าจอ
มีใคร บ้างไหมหนอ อ๋อ พันทอง ละอองดิน
๐ รีบเร่ง เกรงไม่ทัน ละสักวัน งดกลั่นกลิ่น
หายใจ ไล่ดวงจินต์ ยังถวิล อยากรินกลอน
๐ ฮึดฮัด สะบัดหน้า คนงานท่า หน้าสลอน
เหลือกแล แม่สีออน ตาควักค้อน งอนสามครา
๐ เก็บวาง กลางดินเนิน สวยเหลือเกิน มะม่วงข้า
โทรไป ไม่เห็นมา นัดพ่อค้า ว่าเที่ยงตรง
๐ ข่าวล่า มาเลยบ่าย รถพลิกหงาย ตายโขยง
เราแย่ แม่อนงค์ ขายล้งงด กดราคา
๐ หงุดหงิด ครับ หงุดหงิด โอ้ ชีวิต มีสิทธิ์บ้า
ชาวไทย ไร่สวนนา สุดผู้ค้า จะปราณี
รพีกาญจน์ 59
พ่อค้า มักหน้าเลือด น้ำใจเหือด เชือดเต็มที่
ยามใด พอได้ที โดดกดขี่ มิรีรอ
ราคา ว่ากันใหม่ บวกกำไร ไม่อ่อนข้อ
ชำนาญ การหักคอ รวยไม่พอ มุ่งต่อรอง
ชาวสวน ทุกข์ครวญคร่ำ สู้ตรากตรำ ช้ำหม่นหมอง
ลงทุน หมุนเงินทอง ที่จำนอง ดองไว้นาน
คนกลาง วางอำนาจ คอยชี้ขาด กล่าวฉาดฉาน
เก็บเกี่ยว โดยเชี่ยวชาญ ชาวสวนอาน สุดทานทน
สุนทรวิทย์
ยามใด พอได้ที โดดกดขี่ มิรีรอ
ราคา ว่ากันใหม่ บวกกำไร ไม่อ่อนข้อ
ชำนาญ การหักคอ รวยไม่พอ มุ่งต่อรอง
ชาวสวน ทุกข์ครวญคร่ำ สู้ตรากตรำ ช้ำหม่นหมอง
ลงทุน หมุนเงินทอง ที่จำนอง ดองไว้นาน
คนกลาง วางอำนาจ คอยชี้ขาด กล่าวฉาดฉาน
เก็บเกี่ยว โดยเชี่ยวชาญ ชาวสวนอาน สุดทานทน
สุนทรวิทย์
๐ วจี พี่เป็นห่วง ว่ามะม่วง ของร่วงหล่น
ผู้ค้า หน้าเล่ห์กล ย่ำหลังคน ปล้นทำกิน
๐ ส้มสุก ผลลูกไม้ กว่าเติบใหญ่ ให้ถวิล
เหงื่อไคล ต้องไหลริน ทุนลงดิน สิ้นเงินทอง
๐ ให้น้ำ ชุ่มฉ่ำปุ๋ย มือแตกขุย ลุยช้ำหนอง
นิ้วเน่า เท้าพุพอง ไม่หันมอง ต้องทำงาน
๐ เก็บผล ขนไปขาย เหนื่อยแทบตาย บ่ายกลับบ้าน
คิดตังค์ นั่งร้าวราน พอข้าวสาร ทะนานเดียว
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
