อยากจะไป ไปเลย ไม่เคยว่า
แค่น้ำตา ไหลตก ที่อกฉัน
ท่วมข้างใน ไปหมด ไม่ปดกัน
จากวันนั้น ถึงวันนี้ มิมีใคร
อยู่กับฉัน รันทด ไร้สดชื่น
อยู่แล้วฝืน กลืนกล้ำ เกินคำไข
เมื่อเราสอง ต่างฝ่าย คิดย้ายใจ
อยู่ทำไม ให้หมอง ไม่ต้องการ
ขอเธอจง ไปดีนะที่รัก
ฉันจมปลัก หลักร้าว แวววาวหวาน
อย่าได้กลัว มัวหม่น จนรำคาญ
ฤทัยพล่าน พังยับ แสนอับอาย
ขอโทษด้วย คนสวย ไม่ซวยหรอก
น้ำใต้ศอก บอกเลย ไม่เคยหน่าย
แต่ตอนนี้ หยุดไว้ พักใจกาย
ด้วยผู้ชาย ของฉัน นั้นมีเมีย
พันทอง
พอพี่ลง บันได ไปจากเจ้า
ลากกระเป๋า ผ่านตา ถึงหน้าเสีย
ละล่ำละลัก กวักเพรียก เรียก.เฮีย เฮีย
ร้องจนเพลีย หมดน้ำตา ห้ากิโล
พี่เพิ่งรู้ ว่าเจ้า รักเท่าไหร่
แค่ลองใจ แสร้งผละ อพิโธ่
ทุรนทุราย มากมาย เสียใหญ่โต
ร้องไห้โฮ เกลือกกลิ้ง ทิ้งตัวนอน
จะมิไป อีกแล้ว "ดวงแก้ว"จ๋า
จะมิมา หาคนดี "ศรีสมร"
จะมิอยู่ ร่วมเรียง เคียง"บังอร"
จะมิจร คงมั่น แต่"พันทอง"
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
