[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

เสียงระริกคิกคักชะงักกึก
รีบหยุดจึ๊กเหลียวแลเจอแป๊ะซะ
แหมน่ากินหมิ่นทิ่มอยู่ริมสระ
เฮ้ย เร็วว๊ะ เดี๋ยวลื่นลงพื้นเละ

รีบวิ่งไปตะครุบทำงุบงิบ
เพื่อนมองตาไม่กระพริบ ชิบ...ล้มเผละ
จานแป๊ะซะ,อังโล่,ยังโป๊ะเช๊ะ
ขอตะเบ๊ะขอบใจให้สองกั๊ก

นั่งล้อมวงรินเหล้าให้เมาเนาะ
มาหัวเราะชื่นบานตอนงานหนัก
บักสองซาวข้าวเหนียวของเสี่ยวฮัก
ขึ้นมาพักเอาแฮงจัดแจงเช็ด (หน้า) 

แม่บ็อกหำตำส้ม,ต้มถั่วแปบ
เอาให้แซ่บถึงใจอย่าให้เผ็ด
อ้ายแสบลิ้นกินข่าน้ำตาเล็ด
ต้องแก้เคล็ด กินเห็ดโคก แล้วโยกเอว 

“ไพร พนาวัลย์”

 

เจอคำยาก  คำนี้  เห็นทีแย่
เกิดร่อแร่  อับจน  เจียนหล่นเหว
ยืนขัดขัด  อัดอั้น  ปวดบั้นเอว
มิยอมเหลว  จำต้อง  ขอลองดู

ต่อมั่วมั่ว  เมตตา  อย่าถือสา
คำมันน่า-หนักใจ  มิใช่หมู
เจอท่านไพร  พนาวัลย์  มือชั้นครู
หมดทางสู้  เลยเรา  เกาหัวแกร๊ก

สุนทรวิทย์

สุนทรวิทย์ศิษย์ท่านสุนทรภู่
น่าเชิดชูเชิงชายคงไม่แป้ก
ตั้งท่ารำมวยไทยลุยไล่แหลก
ตบไหล่แยกยังบ่ย่านทะยานยุทธ

เอาคำตายมาขยายไม่หยุดหย่อน
ดั่งจะต้อนรุ่นเก๋าให้เข่าทรุด
ขบวนกลอนร่อนไปไม่ยอมหลุด
ต้องปักหมุดหยุดบ่ได้ใจร่าเริง

“ไพร พนาวัลย์”