เรื่องนี้ใหญ่ ไม่ใช่เล่น แม่เพ็ญศรี
ทำไงดี ลูกหลานไทย ให้สุขสันต์
อนาคต เป็นไร ก็ช่างมัน
พูดอย่างนั้น มันแย่ แท้แน่เทียว
สิงขร
7 เม.ย. 55
คิดคืนใด ไม่หลับ กระสับกระส่าย
มือขวาก่าย หน้าอก ยกขาเหี่ยว
อ้าวแล้วกัน คันหลัง นั่งคนเดียว
ลุกไปเ-ี่ยว หยิบปากกา มาเขียนกานท์
ชุมชนฉัน ปกครอง แบ่งสองกลุ่ม
เขตราบลุ่ม-เนินเหนือ เครือหมู่บ้าน
เรือนใหญ่น้อย ร้อยห้า หลังคาชาน
สืบลูกหลาน ว่านกอ ต่อสกุล
แจงผู้คน ตามวัย ให้เห็นชัด
เด็กกำดัด-กลางแก่น-เฒ่าแค่นขุ่น
แก่หง่อมเฒ่า เฝ้าบ้าน ช่วยงานบุญ
กลางคนผลุน ออกบ้าน หางานทำ
เด็กหนุ่มสาว เข้าเรียน เพียรศึกษา
สำเร็จมา รายได้ ไม่ตกต่ำ
จ้างทั่วไป จ้างชั่วคราว จ้างประจำ
เช้าจดค่ำ เลยคืน ดึกดื่นมี
เกิดปัญหา ประชากร จรจากถิ่น
อยู่ทำกิน ฝากพุง ในกรุงศรี
เฒ่าเหม่อลอย คอยท่า ชั่วตาปี
พอกลับที แทบหลง..วันสงกรานต์
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
