คุณหมอขา...
วอนเมตตา ชี้ทาง สว่างไสว
หนูเครียดจัด กลัดกลุ้ม สุมดวงใจ
ปัญหาใหญ่ ใช่น้อย คอยรุกราน
เขียนกลอนสัจ ปรัชญา ค่าชีวิต
เพื่อนหน้าบิด มองข้าม ไม่ตามอ่าน
ว่าเป็นเรื่อง เปลืองสมอง ดองกบาล
เล่านิทาน เก่ากรุ เถ้าพุพัง
เขียนฉอฉอด ออดอำ ด้วยคำหวาน
เพื่อนประจาน ถมทับ เมื่อลับหลัง
น่าอยู่วัด จัดของ ท่องอ่านฟัง
แก่แล้วยัง แลบเลีย ยกเบี้ยชู
เขียนตลก โปกฮา แสร้งบ้าใบ้
เพื่อนก็ใส่ ว้าวุ่น วัยคุณปู่
ทำทะเล้น เป็นลิง วิ่งเสาะรู
ไม่น่าดู เหมือนเด็ก-เล็กซุกซน
เขียนขึ้นดอย ลอยน้ำ ลงถ้ำลึก
นั่งนอนนึก ไม่เคย(ไป)เลยเพียงหน
ถ้ำเชียงดาว อ่าวพระ อินทนน
ยังมืดมน จนตรอก บอกบรรบาย
คุณหมอขา...
กรุณา บอกสักครั้ง ยังไม่สาย
เพื่อนไม่ชอบ ตอบย้อน กลอนเดียวดาย
หนูคงตาย แน่แน่ แย่แล้วเอย
รพีกาญจน์ 59
แฟนพันแท้ ของป๋า มาตามอ่าน
อาจมีผ่าน ไปบ้าง บางกลอนเอ๋ย
อย่าน้อยใจ เลยนะ พ่อทรามเชย
เดี๋ยวตามอ่าน หมดเลย ในวันนี้
เห็นคนแก่ ใจน้อย คอยมาปลอบ
จะคอยตอบ ทุกกระทู้ อยู่ที่นี่
แต่ป๋าต้อง สัญญา กะหนูที
กลอนละ สี่พันห้า ค่าตอบแทน
ถ้าไม่จ่าย บ๊ายบาย ขอลาก่อน
หนูขี้งอน ตอบมา จะรีบแจ้น
กระทู้นี้ หนูตอบ แบบแกนแกน
สมองมัน ไม่แล่น แม้นขาดเงิน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
