ขอบคุณภาพจาก Google ครับ
เมื่อพี่ชายแต่งร้อยกรองให้น้องสาว
ทุกเรื่องราวแม้ยามใดใจเสียขวัญ
สุขทุกข์ย่อมห่วงใยมีให้กัน
ถักทอฝันลำนำพรมห่มกันหนาว
มือที่จับปากกาต่างผ้าปัก
พี่ชายถักลายริ้วเป็นทิวขาว
ถักเส้นไหมจากทรวงรูปดวงดาว
ให้สกาวเหลือบลายปลายโคเชร์
ประหนึ่งเป็นเข็มปลายที่คล้ายขอ
เกี่ยวรักรอเส้นไหมมิไฉเฉ
คล้องเป็นลายลูกโซ่ใม่โยเย
ให้สรวลเสคล้องควงเป็นดวงใจ
จรดปากกาต่างปลายเป็นลายถัก
ห่วงใยนักใส่กรอบมอบมาให้
อาจจะช้าอย่าหน่ายถักสายใย
ร้อยเส้นไหมวับวาวให้ดาวดวง
เป็นลายดาวยงยืนผืนยาวยาว
ประดับดาวคล้องควงอันห่วงหวง
เหมือนเคยให้ไออุ่นหอมกรุ่นทรวง
ถักลายดวงดาวไว้ใกล้ชิดกัน
แม้มิเคยเย็บจักรหรือปักผ้า
จับปากกาถักร้อยเป็นสร้อยขวัญ
เพราะถักทอจากใจให้เหมือนกัน
ด้วยผูกพัน...พี่(ชาย)มอบมาปลอบใจ
รการตติ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
