หากเวลา เลือนลาง กับบางสิ่ง
และ...ละทิ้ง บางอย่าง ให้ห่างหาย
บางอย่างยัง แทนค่า ที่ท้าทาย
คงความหมาย หรือไม่ หัวใจเรา
คำตอบจึง มอบมา ผู้ว้าวุ่น
หวังแทนทุน ทั้งปวง ใจดวงเก่า
ภาพผูกพัน พบเห็น ยังเป็นเงา
แม้ยามเหงา งามชื่น กับคืนวัน
เติมใจใส่ ฟ้าสวย ด้วยคิดถึง
ฟังสิ! เสียงรำพึง เพียงหนึ่งนั้น
กระซิบสู่ สายลม ห่มให้กัน
บอกว่าอย่า ไหวหวั่น คำสัญญา
เช่นฟ้ามี หมู่ดาว คราวค่ำคืน
คอยหยิบยื่น นิยาม ที่ถามหา
สานรู้สึก ลึกแล้ว ล่ะ! แก้วตา
เขียนคำ “รัก” คงค่า บนฟ้าไกล
"เพิ่งออกจาก รพ. เมื่อเย็นครับ
หลังนอนจมพิษไข้มาหลายวัน ตอนนี้ก็ค่อนข้างเป็นปกติล่ะครับ"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
