แม้มิอาจจะออกข้างนอกได้
อยากอยู่ในกะลาหลับตาฝัน
มิรู้ว่าฟ้าไกลอยู่ไหนกัน
ทุกทุกวันสุขใจไม่ระอา
ในโลกมีถมไปฉันไม่รู้
ประมาณดูก็จักมากหนักหนา
แต่สิ่งหนึ่งซึ่งฉันมั่นอุรา
คือรู้ว่าทุกวันฉันรักเธอ
ดาว อาชาไนย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
10 มิถุนายน 2024, 05:26:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: สงสารกบในกะลา (อ่าน 18641 ครั้ง) |
| ||||||||||