บทกลอนของท่าน..บูรพา ท่าพระจันทร์ ส่วนมากที่ได้อ่านผ่านมา
เวลาอ่านเสียงเสนาะไพเราะมากเจ้าค่ะ
ข้าพเจ้ากำลังจะนำมาเป็นครูพักลักจำเจ้าเจ้าค่ะ ณ โอกาสนี้
ขอให้ท่านบูรพาท่าพระจันทร์อนุญาตด้วยน่ะเจ้าค่ะ
ตัวอย่าง.....บทกลอนท่านบูรพา ท่าพระจันทร์เจ้าค่ะ
บทเพลงแรก แปลกปร่า มาปลอบขวัญ
บทเพลงนั้น สรรค์สร้าง จากปางไหน
ช่างคุ้นหู หรูเสนาะ เพราะกระไร
แม่กล่อมให้ ได้ฟัง กระทั่งนอน
ตราบแม่สิ้น กลิ่นอาย มิหายจาก
ฦๅจะพราก ยากนัก ถ่ายรักถอน
ทุกวันคืน ตื่นมา ยังอาวรณ์
มิแคลนคลอน รอนรัก สักนิดเดียว.../
ด้วยความนับถือ
..กุสุมา..
เวลาอ่านเสียงเสนาะไพเราะมากเจ้าค่ะ
ข้าพเจ้ากำลังจะนำมาเป็นครูพักลักจำเจ้าเจ้าค่ะ ณ โอกาสนี้
ขอให้ท่านบูรพาท่าพระจันทร์อนุญาตด้วยน่ะเจ้าค่ะ
ตัวอย่าง.....บทกลอนท่านบูรพา ท่าพระจันทร์เจ้าค่ะ
บทเพลงแรก แปลกปร่า มาปลอบขวัญ
บทเพลงนั้น สรรค์สร้าง จากปางไหน
ช่างคุ้นหู หรูเสนาะ เพราะกระไร
แม่กล่อมให้ ได้ฟัง กระทั่งนอน
ตราบแม่สิ้น กลิ่นอาย มิหายจาก
ฦๅจะพราก ยากนัก ถ่ายรักถอน
ทุกวันคืน ตื่นมา ยังอาวรณ์
มิแคลนคลอน รอนรัก สักนิดเดียว.../
ด้วยความนับถือ
..กุสุมา..
จะว่าไปแล้วยังไม่อยู่ในฐานะที่จะเรียกกันว่า"ครู"ได้หรอกครับ เป็นเพียงผู้ที่มีความรักความชอบในเรื่องบทกลอนเสียมากกว่า คงจะไม่เชื่อ
ถ้าจะบอกว่า เพิ่งมาเขียนกลอนอย่างจริงจังเป็นเรื่องเป็นราวก็เมื่อมาสมัครเป็นสมาชิกบ้านกลอนไทยนี่แหละ ก่อนหน้านี้เคยเขียนที่ราชดำเนิน
มาก่อนเริ่มเขียนประมาณปี 50 ซึ่งก็ไม่จริงจังอะไรนัก จากนั้นก็หยุดไปนาน มาเริ่มที่บ้านกลอนไทยเป็นที่ฝึกฝน เนื่องจากเป็นแหล่งรวมของ
ผู้ที่มีรสนิยมตรงกัน
บ้านกลอนไทยนี่แหละคือที่ฝึกฝนอย่างแท้จริง เนื่องจากมีผู้ที่เป็นแบบอย่างในเรื่องโคลงกลอนอยู่มาก ก็ได้อาศัยท่านเหล่านี้เป็นครูมาตลอด
ตราบทุกวันนี้ ซึ่งก็ขอขอบคุณอยู่ในใจมาตลอดครับ
บูรพาท่าพระจันทร์