โปรดออกจากใจฉันณ.วันนี้
ห้วงฤดีคงสบายคงหายเศร้า
ในเมื่อห่างหายไปไร้แม้เงา
โปรดอย่าเข้าอยู่ในใจฉันเลย
โปรดออกจากใจฉันอย่ารั้นนะ
เมื่อเธอผละจากไปอย่าได้เฉย
จงถอดถอนจากจิตอย่าชิดเชย
แม้คุ้นเคยอย่างไรตัดใจลา
เธอสิงสู่อยู่ในห้องใจฉัน
ให้โศกศัลย์ระทมเหมือนขมปร่า
กายเธอไกลใจเธออยู่คู่อุรา
โปรดได้มาเอาไปอย่าได้รอ
โปรดออกจากใจฉันณ.วันนี้
จะได้มีรักใหม่ให้เกิดก่อ
เธอมีในใจฉันนั้นแสนท้อ
ฉันจึงขอร้องบอกโปรดออกไป
เพราะฉันมีเธออยู่คู่ห้องจิต
ฉันเฝ้าคิดพร่ำเพ้อเธอรู้ไหม
โปรดอย่ารอขอร้องออกห้องใจ
โปรดอย่าให้ฉันช้ำน้ำตานอง
หากเธอออกจากใจฉันได้แล้ว
ฉันจะแผ้วถางใจจนใสผ่อง
จะปัดกวาดเช็ดถูดูชวนมอง
ไว้รับรองคนใหม่ให้ดูแล
สล่าผิน
อย่าไล่กัน เลยหนา ยอดยาหยี
ดวงฤดี รักมั่น ฉันแน่วแน่
รักที่สุด อย่างไร ไม่ผันแปร
คือรักแท้ มอบให้ ไว้เพียงเธอ
รักแรกพบ สบพักตร์ ชักหวั่นไหว
ตาสบตา พาใจ คิดเพ้อเจ้อ
นอนหลับฝัน ตัวฉัน พลันละเมอ
เรียกหาเธอ ยอดรัก ปักฤดี
จากวันนั้น ถึงวันนี้ หลายปีผ่าน
รักยังคง ยืนนาน ซ่านสุขขี
แม้ไม่เคย เห็นหน้า แต่คุ้นดี
เสียงวจี ที่พร่ำ ร่ำพิไร
ยินสำเนียง เพียงเสียง ยังลุ่มหลง
ห่วงพะวง ถึงเธอ เพ้อไปใหญ่
นอนระทม ปวดร้าว ถึงทรวงใน
น้องนี้เป็น ไข้ใจ ใคร่ช่วยที
พันทอง