[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[a moth]

ขออนุญาตไม่รับสัมผัสกับกระทู้ข้างบนนะคะ
อ่าน"แค่มี"ทำให้คิดถึงตอนเป็นเด็กจริงๆค่ะ

แค่(เคย)มีก็ดีใจ



คลองสายบัวข้างเรือน – ใสเหมือนกระจก
หนังสติ๊กยิงตก, นกบินผ่าน-
เวิ้งน้ำ.. สะท้อนฟ้า, ชบาบาน
ใครเผาถ่านกลิ่นโชยมาโดยลม
เหงื่อเม็ดเป้งผุดงอบงานจอบ,เสียม
แดดเผาเกรียมผิวกร้านลานดินก้ม
นาข้าวเหลืองโน้มรวง, พุ่มพวงพรม-
เพลงลูกทุ่งผสมเพลงลมพัด

มะขามเทศฝักดกสอยตกเกลื่อน
เก็บกับเพื่อนห่อเสื้อ หอบเสื่อปัด
เล็งหนองน้ำท้ายทุ่งผักบุ้งวัด
ยอดอ่อนจัดมื้อเย็นเห็นจะดี

กระดานดินดาววาด-กระดาษไม่ต้อง
สีไม้พร่องใบไม้ใช้แทนสี
ดินเหนียวปั้นวัว,ค-วาย,หม้อ,ไห มี
บ้างควบขี่ก้านกล้วย, แพงพวย*ปลิว
เด็กหญิงตะวันออก - ชอบร้อยดอกหญ้า
เพื่อนเด็กชายข้าวกล้าทำหน้านิ่ว
ปั้นกระสุนผจญภัยในทุ่งทิว
ท้องเริ่มหิววงแตกต้องแยกย้าย
ยังไม่ทันผักบุ้งกระบุงเก็บ
เลาะตะเข็บคันดินสิ้นแดดบ่าย
หอมตามทางย่างปลามาโชยชาย
ยั่วน้ำลายเร่งเร้าให้เข้าเรือน

ถึงเขตรั้วยิ้มหยอกดอกคัดเค้า
เจ็ดโมงเช้าแจ้ง,จัดนัดผองเพื่อน
เตรียมคันเบ็ดไม้ไผ่,ขุดไส้เดือน
โลกเสมือนสวรรค์วันอาทิตย์
แม่ไม่ยิ้มก้านมะยมระดมเด็ด
พร้อมเสียงเอ็ดบัญชาอาญาสิทธิ์
นั่งล้อมวงบนแคร่แสบแผลนิด
กระเถิบชิดอ้อนยายนัยน์ตาวาว

แกงสายบัวหม้อใหญ่ใส่ปลาหมอ
กลืนไม่ค่อยคล่องคอ-แต่ขอเพิ่มข้าว
นาทีนั้นอยากหนีไปขี่ดาว
นาทีนี้ยิ้มพราว..เราโชคดี-
ช่วงที่ดีที่สุด, สุดหอมหวาน
ภูมิลำเนาเล่าขานผ่านวิถี
วิถีที่จากมาสิบกว่าปี
ครั้งหนึ่งแค่เคยมี..ก็ดีใจ.

แพงพวย* คือ แพงพวยฝรั่ง
แถวบ้านเรียกสั้นๆว่า แพงพวย ค่ะ



แก้ไขไฟล์แนบโดยผู้ดูแลระบบ