เดินเรื่อยเปื่อยเลาะรั้วขอบสนาม
เขามองเราลาโง่ลาเพียงนาม
ถ้าคิดหยามเย้ยหยันนั้นมิยอม
เพียงร่างกายดอกเห็นเช่นดังลา
มองแววตาลาหน่อยค่อยหว่านล้อม
ตีสนิทแนะกวีพวงพยอม
พร่ำเพ้อกล่อมกานดากามาแปลง
กายใจเจ้ารักษาน่ะบังอร
น้ำคำอ้อนอย่าหลงจงเข้มแข็ง
ชอบอ้อล้อเด็กสาวเฝ้าแสดง
ขอลาแกร่งแววตาฆ่าให้ตาย
.. กุสุมา ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
