[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[a moth]

ชีวิตคู่..จะอยู่..หรือจะแยก


ชีวิตคู่อยู่ไป...ทำไมเล่า
หากไม่เข้าใจกัน...หั่นเชือดเฉือน
ความเชื่อใจจืดจาง..ลบรางเลือน
ขมวดเงือนปัญหา..ปมสารพัน

เมื่อมองตา..สบตา...เหมือนหาเรื่อง
ลอบชำเลืองเคืองขุ่น..เหมือนหุนหัน
ถ้อยกระทบกระแทก..เหมือนแดกดัน
ล้วนฟาดฟันตัดขั้ว..ของหัวใจ

ถ้าปากเป็นเครื่องมือ...รื้ออดีต
เธอจะเปลี่ยนเป็นมีด!..กรีดเลยไหม?
คำคุ้ยแคะ แขวะค่อนคืบชอนไช
มิต่างใบมีดคม..ระดมซอย

หากหัวใจดวงขื่น...เป็นผืนผ้า
จะคลี่หาตรงไหนมาใช้สอย
ผ้าขี้ริ้วผืนบาง...ที่ด่างพร้อย
แหลกหลายร้อยรอยกรีด...ด้วยมีดคำ

ผู้ผิดพลาดพ่ายพังเพราะพลั้งเผลอ
คงถูกเธอชิงชัง..วันยังค่ำ
ทุกการแสดงออกไยตอกย้ำ
ต้องให้ต่ำ...เพียงไหน..สมใจเธอ

ถ้าหากคนเคยทราม...จำต้องชั่ว
สิ้นข้อแม้แก้ตัว...มัวหมองเหม่อ
ถ้าหนทางเริ่มใหม่..หาไม่เจอ
โปรดเสนอ...ฉากปิด..ชีวิตรัก

ชีวิตคู่อยู่บนความทนฝืน
ร้อยขมขื่นหมื่นแสนอุปสรรค
อาจหัวใจ..อ่อนล้า..ถึงคราพัก
หรืออาจหนักขาดกัน..เลยทันที!

มองลึกไปในห้วง...ม่านดวงตา
ลึกจนกว่า..ม่านใจ..เริ่มไหวคลี่
อาจในความเงียบงัน...เช้าวันนี้
หลงเหลือสิ่งดีๆ..ได้จดจำ

มองลึกไปในห้วง...ม่านดวงตา
จนรู้ว่า..ม่านใจ..ไหวกระหน่ำ
ในภวังค์หลังคลี่..ม่านสีดำ
ความบอบช้ำสองเรา..คล้ายเบาบาง

ชีวิตคู่..จะอยู่..หรือจะแยก
เริ่มหวิวหวิว..ไหวแหวก..และแตกต่าง
จนน้ำตา หยดใส..ไหลเป็นทาง
จึงเข้าใจ บางอย่าง...ในความรัก

หลังโผกอดสวมลงตรงริมทาง
จึงเข้าใจกระจ่าง...ในความรัก



จ้อง  เจรียงคำ

ชีวิตคู่อยู่ไปคล้ายมีห่วง
ทั้งลับ-ลวง อำพราง วางกับดัก
หาความสุขที่ไหนให้ผ่อน-พัก
เมื่อถูกควักสาวไส้ ให้กากิน

ถ้าเพราะฉันพูดพล่าม ย้ำอดีต
มันไปกรีดใจร้าวให้ด่าวดิ้น
ก็จงหยุดตราหน้าว่าใช้ลิ้น-
ฉุดดวงจินต์เธอต่ำ เจ็บช้ำลึก

หากดวงใจที่แท้ฉันแย่มาก
อย่าลำบากให้หยามความรู้สึก
พิษอารมณ์มันแล่นแค้นยามนึก
มันสะอึกทุกครั้ง  เมื่อยังคิด

จะให้ลืมเรื่องยุ่งเลิกฟุ้งซ่าน
ลองกลับด้านเป็นว่า ถ้าฉันผิด
เธออภัยให้ไหมเปิดใจนิด
อาจวิกฤตทิ่มแทง แรงกว่านี้

ชีวิตคู่ อยู่อย่าง คนห่างเหิน
ฉันก็เกินอยู่ไปไร้ศักดิ์ศรี
ต่อให้พร่ำคำง้อขอคืนดี
ที่จะมีคือลา...คงสาใจ

ชีวิตคู่ จะอยู่ หรือจะแยก
ให้มันแตกป่นปี้เลยดีไหม?
ครั้นเห็นเธอเรียกหามาแต่ไกล
กลับโผไปโอบกอด...ไม่รู้ตัว.

[เหมือนบางอย่างอัดอั้นบีบคั้นใจ
ถูกลบทิ้งออกไป...ไม่รู้ตัว. ]



-คนกันเอง-