[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[MASAPAER]

เขาว่าคนแต่งกลอนนั้นอ้อนนัก
จะทายทักมั่นคงยากตรงหนา
เป็นคนสุนทรีรสอารมณ์พา
จินตนาคารมพรมฤทัย

วันเวลาฝันเฝ้าเอาแต่จด
จารกำหนดอักษรสรรค์ถึงขั้นไหน
ร้อยเรียงแต่งจารึกคำอยู่ร่ำไป
อรรถรสพจน์ไกลคำจำเรียง

บันดาลผูกถ้อยคำทั้งหวานขม
ทั้งระดมศัพท์สารและกานท์เสียง
เร่งวจีถึ่ถ้อยร้อยคำเคียง
กล่อมสำเนียงเสนาะเพราะกระเทาะใจ

 

สำนวนกานท์งานใจคล้ายมีบ้าง
คนเขียนอ้างรำพันสิ่งฝันใฝ่
หรือแต่งเติมเสริมเรื่องคุยเฟื่องไป
ตามวิสัยนักศิลป์จินตนา

ใส่อารมณ์พื้นฐานอันมีอยู่
รักหลงชู้หวังวาดปรารถนา
โกรธหึงเกลียดเบียดชังต่างพ่วงมา
ตามตำรานิสัยในตัวคน

จะออดอ้อนอ่อนแอใดแท้เที่ยง
หรือคนอ่านกานท์เบี่ยงเสี่ยงสับสน
ไหวเอนลู่สู่กลอนอักษรดล
หลงกมลกลบทพจน์ประพันธ์

คนเขียนกลอนอ่อนไหวคล้ายสายน้ำ
คนอ่านคำอ่อนไหวคล้ายช่างฝัน
ต่างประสบพบซึ้งสื่อถึงกัน
ร่วมแบ่งปันสรรสร้างทางพาที

สื่อสิ่งซ่อนย้อนมานส่งกานท์ไข
ส่งสู่ใจคนอ่านผ่านวิถี
ศิลปะจำนรรจ์อันสุนทรี
ก็ล้วนคลี่ลีลาภาษาไทย

คนแต่งกลอนย่อมรู้สิ่งอยู่ลึก
ของรู้สึกห้วงมานอยากขานไข
แต่ยังห่างรู้สึกส่วนลึกใน
ของคนอ่านอย่างไร?...นะใจเธอ



มะสะแป