นักเดินทาง ย่างเดิน เพลินไปเรื่อย
รู้สึกเหนื่อย มากนัก ก็พักผ่อน
ปลดระวาง ภาระ ลงผละนอน
ตะวันรอน ยามบ่าย และสายลม
มองเมฆน้อย ลอยขาว ราวปุยนุ่น
ช่างอบอุ่น ท้องนภา ดั่งผ้าห่ม
เสียงนกไพร กู่ก้อง ร้องระงม
อยู้ในร่ม ต้นยาง ข้างทางเดิน
.....ยากูซ่า....
รู้สึกเหนื่อย มากนัก ก็พักผ่อน
ปลดระวาง ภาระ ลงผละนอน
ตะวันรอน ยามบ่าย และสายลม
มองเมฆน้อย ลอยขาว ราวปุยนุ่น
ช่างอบอุ่น ท้องนภา ดั่งผ้าห่ม
เสียงนกไพร กู่ก้อง ร้องระงม
อยู้ในร่ม ต้นยาง ข้างทางเดิน
.....ยากูซ่า....
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
