"ตัวตน"
สุภาษิต คิดมา ท่านว่ากล่าว
เล่าเรื่องราว สอนใจ ให้สว่าง
ธรรมชาติ วาดแถว เป็นแนวทาง
ล้วนคืออย่าง หรือเยี่ยง ไม่เบี่ยงเบน
เหมือนนกน้อย คอยยั่ว มีหัวสอง
ซ้ายขวามอง ต่างมุม กุมเรื่องเด่น
ทั้งใส่ร้าย ป้ายสี ตีกรอบเกณฑ์
ให้โอนเอน เอียงออก อยู่นอกรัง
ซ้ายยุแยง แดงดำ อำพรางม่าน
ขวาก็หว่าน วาจา ว่ามนต์ขลัง
ก่อโกรธเกลียด เคลียดแค้น ฝังแน่นดัง
แนวผนัง ฝั่งหิน ก้อนดินดาน
หยาบกระด้าง ล้างลบ กลบไม่หมด
ด้วยคิดคด ลดหลั่น ม้วนพันสาน
ก่อกิเลส เปรตสิง ทิ้งวิญญาณ
อวตาน ตัวใหม่ ได้เกิดกาย
ลืมบาปบุญ คุณโทษ โปรดแต่ชั่ว
หาได้กลัว อาญา ฝ่ากฏหมาย
เห็นประโยชน์ เป็นใหญ่ ไร้ยางอาย
เงินเป็นนาย บ่ายหน้า อ้าแขนครอง
เงินล่วงหล่น ลงดิน ดินยังทรุด
ทับมนุษย์ หน้าไหน ใจเกิดหนอง
หน้ามืดมัว ตาลาย ล้วนหมายปอง
เข้าจับจอง กองเงิน เพลินอุรา
ความเป็นคน หล่นหาย เพื่อนหน่ายหนี
มิตรไมตรี ที่ทำ อั้นล้ำค่า
ก็สลาย หายลับ กับเวลา
นั่งก้มหน้า มองเงิน เดินเดียวดาย
มองอดีต กรีดใจ ให้สำนึก
ย้อนระลึก เรื่องเก่า เศร้าเหลือหลาย
เพราะความยาก มากล้น จนงมงาย
จิตเป็นนาย กายบ่าว ถึงคราวเลือน
เพียงแสงเทียน พ่อจุด อันผุดผ่อง
ที่เรืองรอง สองพันปี นี้เสมือน
แสงสว่าง บริสุทธิ์ ดุจแสงเดือน
คอยย้ำเตือน ตัวตน ให้พ้นภัย
จึงน้อมนำ ธรรมลง ตรงดวงจิต
นำชีวิต ผิดพลั้ง สู่หวังใหม่
กรรมฐาน สานฝัน คือบันได
น้อมนำใจ ให้สงบ พบตัวตน
มหาซัง ๒๑มี.ค.๒๕๕๖
สุภาษิต คิดมา ท่านว่ากล่าว
เล่าเรื่องราว สอนใจ ให้สว่าง
ธรรมชาติ วาดแถว เป็นแนวทาง
ล้วนคืออย่าง หรือเยี่ยง ไม่เบี่ยงเบน
เหมือนนกน้อย คอยยั่ว มีหัวสอง
ซ้ายขวามอง ต่างมุม กุมเรื่องเด่น
ทั้งใส่ร้าย ป้ายสี ตีกรอบเกณฑ์
ให้โอนเอน เอียงออก อยู่นอกรัง
ซ้ายยุแยง แดงดำ อำพรางม่าน
ขวาก็หว่าน วาจา ว่ามนต์ขลัง
ก่อโกรธเกลียด เคลียดแค้น ฝังแน่นดัง
แนวผนัง ฝั่งหิน ก้อนดินดาน
หยาบกระด้าง ล้างลบ กลบไม่หมด
ด้วยคิดคด ลดหลั่น ม้วนพันสาน
ก่อกิเลส เปรตสิง ทิ้งวิญญาณ
อวตาน ตัวใหม่ ได้เกิดกาย
ลืมบาปบุญ คุณโทษ โปรดแต่ชั่ว
หาได้กลัว อาญา ฝ่ากฏหมาย
เห็นประโยชน์ เป็นใหญ่ ไร้ยางอาย
เงินเป็นนาย บ่ายหน้า อ้าแขนครอง
เงินล่วงหล่น ลงดิน ดินยังทรุด
ทับมนุษย์ หน้าไหน ใจเกิดหนอง
หน้ามืดมัว ตาลาย ล้วนหมายปอง
เข้าจับจอง กองเงิน เพลินอุรา
ความเป็นคน หล่นหาย เพื่อนหน่ายหนี
มิตรไมตรี ที่ทำ อั้นล้ำค่า
ก็สลาย หายลับ กับเวลา
นั่งก้มหน้า มองเงิน เดินเดียวดาย
มองอดีต กรีดใจ ให้สำนึก
ย้อนระลึก เรื่องเก่า เศร้าเหลือหลาย
เพราะความยาก มากล้น จนงมงาย
จิตเป็นนาย กายบ่าว ถึงคราวเลือน
เพียงแสงเทียน พ่อจุด อันผุดผ่อง
ที่เรืองรอง สองพันปี นี้เสมือน
แสงสว่าง บริสุทธิ์ ดุจแสงเดือน
คอยย้ำเตือน ตัวตน ให้พ้นภัย
จึงน้อมนำ ธรรมลง ตรงดวงจิต
นำชีวิต ผิดพลั้ง สู่หวังใหม่
กรรมฐาน สานฝัน คือบันได
น้อมนำใจ ให้สงบ พบตัวตน
มหาซัง ๒๑มี.ค.๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
