ราตรีนี้ ไม่มีจันทร์ บนน่านฟ้า
ไร้ดารา พราวแสง แต้มแต่งฝัน
กอบเก็บภักดิ์ รักคิดถึง คลึงเคล้ากัน
คลี่ใจฉัน ผ่านสายลม ห่มให้เธอ
ประจงมอบ ปลอบขวัญ วันเหงาเศร้า
กลบเกลื่อนเงา ร้าวราน เคยผ่านเผลอ
ตระกองอุ่น กรุ่นนัก จักบำเรอ
สรรค์เสนอ เลอยิ่ง ด้วยจริงใจ
ที่กายห่าง บางครา หาเลือนร้าง
หทัยวาง ถอดแนบ แอบกานต์ใส
รอวันทวน หวนรื่น ชื่นคนไกล
จักโอบไล้ ไล่แขนรัด ประหวัดรึง
เรไรหรีด กรีดกริ่ง ยิ่งตอกย้ำ
รวยรินร่ำ ลมซ้ำเติม เพิ่มคิดถึง
ระเรื่อยโลม โหมมาน ซ่านรำพึง
เพริดสุขซึ้ง คะนึงล่อง ท่องราตรี
กาลล่วงคล้อย ยังลอยหลง ดงแดนปั้น
ค่ำคืนผัน วันรุ่งราง ฟ้าสางสี
นกระเบ็ง ไก่ขันขับ รับสุรีย์
ปลุกฤดี หนีบ่วง ห้วงภวังค์
อรุณแจ้ง แสงฤกษ์ เบิกฟ้าทาบ
สาดส่องอาบ ฉาบฉาย ประกายหวัง
เฉกศรัทธา กล้าแสงโชติ โรจน์พลัง
เข้าโถมถั่ง กำลังใจ ให้คุโชน
คำเรียงนี้..พลีแก่...ลูก หลาน ลุงป้า น้าอา เพื่อนพ้อง น้อง พี่ ประดามี
ผู้เปี่ยมด้วยศรัทธาในคำว่า ความหวัง
คำเรียงนี้..พลีแด่...มวลศรัทธา...ที่ล้าแสงอ่อน...
ปภัสร์
๒ เมษายน ๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
