emo_62ทุกทุกวัน ทุกทุกคืน ยืนพร่ำเพ้อ
อยากได้เธอ เธอคนนั้น ที่ฉันหมาย
อยากได้เธอ เธอคนนั้น มาเคียงกาย
แต่ดูเหมือน คล้ายคล้าย จะเลื่อนลอย
พยายาม ไขว่คว้า มากเท่าไหร่
ก็เหมือนเธอ ยิ่งอยู่ไกล เกินจะสอย
อ้อมแขนที่ เคยเฟ้อฝัน ที่ฉันคอย
คงจะเป็น แค่หิ่งห้อย บนดวงจันทร์
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
[/b]อยากได้เธอ เธอคนนั้น ที่ฉันหมาย
อยากได้เธอ เธอคนนั้น มาเคียงกาย
แต่ดูเหมือน คล้ายคล้าย จะเลื่อนลอย
พยายาม ไขว่คว้า มากเท่าไหร่
ก็เหมือนเธอ ยิ่งอยู่ไกล เกินจะสอย
อ้อมแขนที่ เคยเฟ้อฝัน ที่ฉันคอย
คงจะเป็น แค่หิ่งห้อย บนดวงจันทร์
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
โถน้ำคำย้ำมา อุราเจ้า
จริงหรือเฝ้า พร่ำเพ้อละเมอฝัน
หวังกกกอด เพียงหญิง อิงสุนันฯ
ร้อยรำพัน เปรยมาว่าตราตรึง
ปรับความคิด เสียใหม่ อย่าได้หวง
อย่าคิดควงเพียงคราว คราเจ้าซึ้ง
อ้อมกอดรักพักก่อน อย่าอ้อนคลึง
คงมีหนึ่งบางใคร ควรได้ครอง.....
“สุนันยา”