Re: ขาดเธอไม่ได้
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
15 พฤษภาคม 2024, 01:39:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ขาดเธอไม่ได้  (อ่าน 11300 ครั้ง)
สมนึก นพ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 728
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,994



« เมื่อ: 03 กรกฎาคม 2013, 09:58:PM »

(อย่าคิดมาก อยากแซว ปกติคนสวยๆ
เขาก็ไม่อยากพูดด้วย เลยไปไม่ถูก)
..............
เป็นเงาะป่าน่าขำดำทั้งร่าง
มีคนจ้างออกงานนั้นบ่อยนี่
งานกาชาดเทศกาลประจำปี
หลายวันมีนางน้องจ้องแอบดู

เธองามจริงยิ่งพิศจิตลุ่มหลง
นวลอนงค์ยิ้มให้สนใจอยู่
คนเงาะแท้จากป่าน่าจะรู้
จึงไร้คู่ใช่พระสังข์เนื้อดั่งทอง

แต่ยามใดหล่อนหายไม่เห็นหน้า
เศร้าอุราครุ่นคิดจิตหม่นหมอง
คงขาดเธอไม่ได้ใจหวังปอง
ขอแค่มองสร้างฝันนั้นเพียงพอ

หากเธอเป็นนางไม้อยู่ในป่า
จะขอเป็นเทพา-รักษ์ซิหนอ
เจ้าสถิตย์ต้นพะยูงหรือต้นยอ
ใครมารอตัดลักหักคอตาย

หากเจ้าเป็นกระสือเลื่องลือนั้น
ตัวของฉันเป็นกระหังดั่งใจหมาย
จะคอยแกะแหลมหนามตามร่างกาย
คนใจร้ายดักวางข้างรั้วเรือน

หากเจ้าเป็นผีขนุนอุ่นใจนัก
มีคนรักคณานับพร้อมกับเพื่อน
จะขอเป็นต้นมะขามให้ไม่แชเชือน
จะคอยเตือนใกล้สว่างต่างหายพลัน

หากเจ้าเป็นแม่นากต้องพรากผัว
อยู่กับเหย้าเข้าครัวเลี้ยงลูกนั่น
จะขอเป็นนายมากรักผูกพัน
รอถึงวันว่างรบครบไม่นาน

หากเจ้าเป็นกองกอยคอยหนองน้ำ
ทุกคืนค่ำจับปลาเป็นอาหาร
จะเป็นชาวประมงลงลำธาร
ปลาว่ายผ่านจับให้เจ้าได้กิน

แต่วันนี้ตัวข้าน่าอนาถ
เพราะเพื่อนขลาดเบื่อหน่ายหายหมดสิ้น
โรคประสาทกำเริบมาน้ำตาริน
มาผิดถิ่นหมอไม่รู้อยู่ที่ใด.

นพ
3ก.ค.56



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ดุลย์ ละมุน, muneenoi, ~ขลุ่ยกันแสง~, ชลนา ทิชากร, บ้านกลอนไทย, choy, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, ดารกะ, panthong.kh, Shumbala, --ณัชชา--, กังวาน, yaguza, ไพร พนาวัลย์, รัตนาวดี, benuser, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s