หลุดจากแหล่งแต่งไปไม่ต้องลบ
ประสาทสบเสียงสร้อยเดี๋ยวค่อยสอน
พึงรำพันเพ้อพากย์เป็นฉากตอน
จะแต่งกลอนเมื่อจี๊ดในจิตใจ
จารุทัส
ประสาทสบเสียงสร้อยเดี๋ยวค่อยสอน
พึงรำพันเพ้อพากย์เป็นฉากตอน
จะแต่งกลอนเมื่อจี๊ดในจิตใจ
จารุทัส
แต่งเมื่อใด ได้อ่าน ซ่านใจนัก
มาทายทัก ถึงนาน มานสดใส
แต่งเมื่อปลื้ม ครึ้มอก อย่าตกใจ
แต่งเผลอไป อย่าถือ คือเรื่องจริง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
