จึงมิเคยหลับสบาย..ได้คลายทุกข์
เหมือนดั่งเคยซ่อนซุกไว้ใต้หมอน
ขาดคนง้อล้อตะวันรำพันกลอน
ยังอาวรณ์..อยู่เสมอว่าเจอกัน..........Music






......ทุกคืนก่อนนอน
                             
                             ...ฉันสวดอ้อนวอน

......ให้พรคนดี

                             ...ทุกคืนก่อนหลับ..ไปกับราตรี

......กระซิบถ้อยวลี

                      ...ด้วยความรู้สึกที่ดี....แม้ไม่ใช่คนเดียว

...





......เยี่ยง..บุหลัน....เดือนเพ็ญเย็นกระจ่าง

...จับนภางค์อวดโฉมโพยมฉาย

...โรจน์จรัส..มนัส..สว่างพร่างพราย

...มอดมลายฤดิไห้..ในใจตน

......ขอเป็นโสมโลมหล้าจ้าแอร่ม

...แม้นคืนแรมแสงส่องยิ่งสิ่งพหล

...เพียงความรู้สู่อรทัยในสกล

...มิ..ท้อ..ทน....แม้อยู่เดียวบนเรียวเดือน



......ร้างลาการร้อยเรียงไปนานหลายปี...จนวันที่พบที่นี่....แล้วก็มีความสุขที่ได้สื่อสารอารมณ์ดีบ้าง...ร้ายบ้าง...รู้สึกดีที่พบเห็นคนหลายๆช่วงวัย...ที่มีความ..รัก...ในภาษา..เช่นเดียวกัน...