กระแสเสียงจำเรียงแผ่วดังแว่วหวาน
เหมือนสายลมพรมผ่านซ่านแพรผืน
กล่อมวิญญาณ์พาสุขสันต์ทุกวันคืน
ทั้งหลับตื่นชื่นอยู่ไม่รู้คลาย
ไพเราะใดไหนเอยรำเพยพบ
เหมือนใจสบนบถวิลไม่สิ้นหาย
ระฆังทองของดวงจิตอุทิศกาย
ยอมวอดวายสายศรัทธาไม่ราเลือน
ระฆังใจไม่มีหมดสลดเสียง
แจ้วจำเรียงเพียงคนธรรพ์บรรเลงเสมือน
กล่อมวิญญาณสานศรัทธาเมตตาเตือน
จงร่วมเรือนเพื่อนเราทุกเผ่าพันธุ์...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
