เพียร..เวียน..รำพึง..รำพัน
ฝัน..หา..เวลา..ดึก
เพียรแล้วพ่ายว่ายวนแต่หม่นหมาง
เวียนเวิ้งว้างวางซ้ำบนคำเอ่ย
รำพึงเฝ้าเร่าร่ำถึงรำเพย
รำพันเผยเพิ่มช้ำแต่ลำพัง
ฝันนิวรณ์ก่อนนั้นถึงวันเก่า
หาเปลี่ยนเปล่าเศร้าปนแต่หนหลัง
เวลาลับกลับวกตกภวังค์
ดึกดื่นดังดายดับ เกินหลับตา ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๒๘.๐๘.๕๔
“เศร้า ซึม ลืม ซ้ำ เศร้า คำ ลืม คืน”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
