๐๐.พอแล้ว.๐๐

คราวที่แล้วฉันบื้อซื่อความคิด
ไม่ตะหงิดแปลกใจในคำขอ
ไม่เฉลียวกลลวงบ่วงใส่คอ
จึงเออออช่วยไปด้วยใจจริง

ปรากฏผลหม่นไหม้ในนามชื่อ
ถูกเล่าลือมากมายในหลายสิ่ง
คนไม่รู้เบื้องหลังมาชังชิง
พูดพาดพิงดั่งเจอกับตัวเอง

คราวที่แล้วฉันโง่โชว์ประกาศ
ด้วยประมาทความคิดติดเครื่องเร่ง
ไม่วิเคราะห์ใคร่ครวญด่วนเข้าเทง
คล้ายไม่เกรงใดใดใครทั้งนั้น

เพราะเอาตัวเองนี้เป็นที่ตั้ง
ด้วยคิดหวังซื่อดีมีเท่าฉัน
แต่มิใช่ตามคิดกลับผิดกัน
คนละชั้นความดีมีเลศนัย

คราวที่แล้วช่างมันช่างมันเถอะ
โคลนที่เลอะมีคุณเป็นทุนให้
วาจาดีซ่อนแอบแยบคายใย
แท้คือไฟพร้อมโหมถาโถมทับ

จึงขอเป็นคนดูอยู่ห่างห่าง
ไม่ขอกร่างแบบเดิมช่วยเสริมขวับ
พอแล้วล่ะเพียงพอขอระงับ
อย่ามาจับเป็นหุ่นให้หมุนตาม

เคารพรัก

"กานต์ฑิตา"
๘ กันยายน ๒๕๕๖