.jpg)
สุดหวั่นไหวใครมิปลื้ม
เหมือนของลองหยิบยืม
พี่ทำลืมทำคลึ้มใจ
เพียงฝันในวันก่อน
มิอาวรณ์อ้อนหน้าไหน
สุดช้ำพี่ทำได้
ขอลาไกลให้ห่างกัน
ร่ำไรให้สงสาร
สร้างตำนานแล้วผ่านผัน
ไหนเลยเคยสัมพันธ์
กับแบ่งปันวันเปลี่ยนใจ
พระอาทิตย์อัสดง
ครำ่ครวญด้วยคิดถึง
แล้วใยจึงตัดเยื่อใย
ระทมอกตรมไหม้
เพราะร้างไร้ไมตรีมา
เคยฝันในวันเก่า
ความเงียบเหงาเฝ้าโหยหา
วันนี้ขอตัดใจลา
เช็ดนำ้ตาที่เคยนอง
แล้วชวนเธอมาร่วมฝัน
ลบคืนวันอันหม่นหมอง
ร่วมเรียงเคียงประคอง
ให้เราสองสุขสมใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
