ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พยัญเสมอ]

โอ้รักเอ๋ยเคยหวานปานขัณฑสกร
มาร้าวรอนเสียได้เสียดายขม
เจ้าดอกฟ้าข้าไม่ทันหั่นชื่นชม
กลับต้องตรมเสียได้เสียดายจริง
ถูกเขาสอยไปซะตามระเบียบ
ถูกเขาเสียบเสียได้เสียดายหญิง
ข้าไม่มีวาสนาท้าช่วงชิง
จำต้องทิ้งเจ้ามาเจ้ายาใจ

               

[พยัญเสมอ]

มาเพื่อเอ่ยคำลาคำว่าจาก
ทั้งไม่อยากทิ้งนุชทิ้งสุดหวง
เหมือนดั่งฟ้ามาถามมาตามทวง
โอ้ลมลวงเมื่อแล้งเมื่อแย้งใจ
จะตัดรักหักจิตหักคิดถึง
นอนคะนึงครั้งนั้นครั้งหวั่นไหว
ยามเมื่อรักแรกแย้มแรกแต้มใน-
หนึ่งฤทัยให้ทวนให้หวลรอ
คำว่ารักวันนี้วันที่ร้าง
ต้องจืดจางจากฉันจากกันหนอ
หยาดน้ำตาหยดหนึ่งหยดถึงคอ
คู่พะนอขอห่างขอร้างลา
เหลือหนึ่งรอยอาลัยอาศัยหม่น
ไม่เหลือคนรักเก่ารักเฝ้าหา
เหลือร่องรอยคราบช้ำคราบน้ำตา
ที่จากมายังช้ำยังรำพึง

[panthong.kh]

โอ้รักเอ๋ยเคยหวานปานขัณฑสกร
มาร้าวรอนเสียได้เสียดายขม
เจ้าดอกฟ้าข้าไม่ทันหั่นชื่นชม
กลับต้องตรมเสียได้เสียดายจริง
ถูกเขาสอยไปซะตามระเบียบ
ถูกเขาเสียบเสียได้เสียดายหญิง
ข้าไม่มีวาสนาท้าช่วงชิง
จำต้องทิ้งเจ้ามาเจ้ายาใจ

               

เมื่อความรัก ไม่หวาน ให้พานหน่าย
แสนเสียดาย รักจืด ชีดเสียได้
เป็นเพราะเธอ ไม่หวาน ซ่านฤทัย
ความรักเลิก ราไป ให้ระทม

ถ้าความรัก เติมหวาน อีกซักหน่อย
คงหายกร่อย ดีขึ้น ฟื้นสุขสม
ไม่ซวนเซ เหหัก เหมือนพัดลม
ไม่ตรอมตรม หมองไหม้ ให้ได้ช้ำ

เพราะความรัก เธอขม เหมือนดมยา
ฉันจึงเบื่อ นักหนา พาเพ้อพร่ำ
ไม่อยากอยู่ ด้วยหรอก คนใจดำ
เธออย่าย้ำ ยื้อยุด ฉุดไว้เลย
พันทอง

[พยัญเสมอ]

โอ้รักเอ๋ยเคยหวานปานขัณฑสกร
มาร้าวรอนเสียได้เสียดายขม
เจ้าดอกฟ้าข้าไม่ทันหั่นชื่นชม
กลับต้องตรมเสียได้เสียดายจริง
ถูกเขาสอยไปซะตามระเบียบ
ถูกเขาเสียบเสียได้เสียดายหญิง
ข้าไม่มีวาสนาท้าช่วงชิง
จำต้องทิ้งเจ้ามาเจ้ายาใจ

               

เมื่อความรัก ไม่หวาน ให้พานหน่าย
แสนเสียดาย รักจืด ชีดเสียได้
เป็นเพราะเธอ ไม่หวาน ซ่านฤทัย
ความรักเลิก ราไป ให้ระทม

ถ้าความรัก เติมหวาน อีกซักหน่อย
คงหายกร่อย ดีขึ้น ฟื้นสุขสม
ไม่ซวนเซ เหหัก เหมือนพัดลม
ไม่ตรอมตรม หมองไหม้ ให้ได้ช้ำ

เพราะความรัก เธอขม เหมือนดมยา
ฉันจึงเบื่อ นักหนา พาเพ้อพร่ำ
ไม่อยากอยู่ ด้วยหรอก คนใจดำ
เธออย่าย้ำ ยื้อยุด ฉุดไว้เลย
พันทอง

ถ้าอยากไปไปเลยไม่เคยว่า
แล้วอย่าหาว่าใจดำเมื่อทำเฉย
เรื่องงอนง้อขออภัยฉันไม่เคย
รู้ไว้เถิดเธอเอ๋ยไม่ง้อใคร
จะไปรักกับใครก็ไปเถิด
ให้ประเสริฐอย่าควงเขาเข้ามาใกล้
ขืนควงมาแถวนี้อาจมีภัย
โปรดรู้ไว้ฆ่าหั่นศพกลบฝังดิน

[panthong.kh]

มาเพื่อเอ่ยคำลาคำว่าจาก
ทั้งไม่อยากทิ้งนุชทิ้งสุดหวง
เหมือนดั่งฟ้ามาถามมาตามทวง
โอ้ลมลวงเมื่อแล้งเมื่อแย้งใจ
จะตัดรักหักจิตหักคิดถึง
นอนคะนึงครั้งนั้นครั้งหวั่นไหว
ยามเมื่อรักแรกแย้มแรกแต้มใน-
หนึ่งฤทัยให้ทวนให้หวลรอ
คำว่ารักวันนี้วันที่ร้าง
ต้องจืดจางจากฉันจากกันหนอ
หยาดน้ำตาหยดหนึ่งหยดถึงคอ
คู่พะนอขอห่างขอร้างลา
เหลือหนึ่งรอยอาลัยอาศัยหม่น
ไม่เหลือคนรักเก่ารักเฝ้าหา
เหลือร่องรอยคราบช้ำคราบน้ำตา
ที่จากมายังช้ำยังรำพึง

จะมาเอ่ย คำลา น่าอนาถ
สายสวาท ขาดวิ้น สิ้นคิดถึง
รักครั้งเก่า สองเรา เคยรำพึง
ยังคะนึง ถึงเธอ เพ้อเรื่อยมา

สุดอาลัย ในรัก ประจักษ์จิต
อย่าได้คิด ทิ้งฉัน หมั่นมาหา
โถที่รัก ขาดเธอ ละเมอนา
คร่ำครวญหา เช้าค่ำ ร่ำพิไร

โอ้ว่าดวง ยี่หวา อย่าพึ่งจาก
แม้ลำบาก ยากเข็ญ เป็นไฉน
จะมาร้าง แรมลา ระอาใจ
มาทิ้งไป น้องนี้ มีแต่ตรม
พันทอง

[panthong.kh]

โอ้รักเอ๋ยเคยหวานปานขัณฑสกร
มาร้าวรอนเสียได้เสียดายขม
เจ้าดอกฟ้าข้าไม่ทันหั่นชื่นชม
กลับต้องตรมเสียได้เสียดายจริง
ถูกเขาสอยไปซะตามระเบียบ
ถูกเขาเสียบเสียได้เสียดายหญิง
ข้าไม่มีวาสนาท้าช่วงชิง
จำต้องทิ้งเจ้ามาเจ้ายาใจ

               

เมื่อความรัก ไม่หวาน ให้พานหน่าย
แสนเสียดาย รักจืด ชีดเสียได้
เป็นเพราะเธอ ไม่หวาน ซ่านฤทัย
ความรักเลิก ราไป ให้ระทม

ถ้าความรัก เติมหวาน อีกซักหน่อย
คงหายกร่อย ดีขึ้น ฟื้นสุขสม
ไม่ซวนเซ เหหัก เหมือนพัดลม
ไม่ตรอมตรม หมองไหม้ ให้ได้ช้ำ

เพราะความรัก เธอขม เหมือนดมยา
ฉันจึงเบื่อ นักหนา พาเพ้อพร่ำ
ไม่อยากอยู่ ด้วยหรอก คนใจดำ
เธออย่าย้ำ ยื้อยุด ฉุดไว้เลย
พันทอง

ถ้าอยากไปไปเลยไม่เคยว่า
แล้วอย่าหาว่าใจดำเมื่อทำเฉย
เรื่องงอนง้อขออภัยฉันไม่เคย
รู้ไว้เถิดเธอเอ๋ยไม่ง้อใคร
จะไปรักกับใครก็ไปเถิด
ให้ประเสริฐอย่าควงเขาเข้ามาใกล้
ขืนควงมาแถวนี้อาจมีภัย
โปรดรู้ไว้ฆ่าหั่นศพกลบฝังดิน

เป็นเพชรฆาต หลุดมา จากแดนไหน
โหดได้ใจ เข้าขั้น หวั่นถวิล
แหมจะง้อ กันหน่อย กลัวง่อยกิน
หรือกลัวสิ้น เชิงชาย ขายหน้าเอา

อุตส่ารัก มากมาย ไยมาว่า
ช้ำยังด่า กราดเกรี้ยว จนเหี่ยวเฉา
จะจำจด หมดหวัง นั่งซึมเซา
รักสองเรา ถึงทางตัน พันขอลา
พันทอง