คงมีสักวัน ที่เราจะพบเจอ
ให้พร่ำเพ้อ ปวดใจ ใคร่ครวญหา
อยากจะเก็บ ดวงใจไว้ ยามตรึงตรา
เพียงพูดจา หว่านล้อม ยอมจำนน

 
มีแต่ตัวกับหัวใจ ใช่มีค่า
หากแต่ว่า เธอห่วงหา ยามที่เห็น
จะแอบจิต ชิดใกล้ อย่างที่เป็น
เธอไม่เห็น ไม่เป็นไร ดวงใจเอย

 
จะทำร้ายหัวใจ ด้วยคำพูด
จะดูถูก ให้มัวหมอง แค่ทำเล่น
จะประทับ รอยจูบ ให้ชัดเจน
จะเคี่ยวเข็ญ ดวงใจ ห่างไกลเธอ