กายอ่อนล้าพาหวังนั้นพังสิ้น
ลุยทั่วถิ่นถวิลหาคว้าสดใส
ชื่นแต่ลมชมแต่เขาเศร้าในใจ
ฟ้าช่างไกลเกินนักหักอารมณ์
เป็นเวลาเนิ่นนานกาลกลายกลับ
ใดเลยลับเลื่อนลอยคล้อยไม่สม
ใจเคยรื้นคืนกลับรับระทม
ล้าซานซมขมฤทัยไหวระทวย
ลุยทั่วถิ่นถวิลหาคว้าสดใส
ชื่นแต่ลมชมแต่เขาเศร้าในใจ
ฟ้าช่างไกลเกินนักหักอารมณ์
เป็นเวลาเนิ่นนานกาลกลายกลับ
ใดเลยลับเลื่อนลอยคล้อยไม่สม
ใจเคยรื้นคืนกลับรับระทม
ล้าซานซมขมฤทัยไหวระทวย
"บ้านริมโขง"
เมื่อหัวใจ ไกวกวัด สะบัดเกี่ยง
ขึ้งสำเนียง เสียงพ้อ ขอผ้าผวย
มาห่อห่ม ใจโรย โหยระรวย
คราสดสวย ม้วยสิ้น จินตนา
เมื่อกายล้า ใจรอน เพราะอ่อนหัด
กลั่นสกัด คัดกรอง ทำนองหา
ร้อยเรียงรส หมดแล้ว แววปํญญา
ช้ำด้วยค่า พล่าเผือด เหือดกวิน
ปภัสร์
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔
ขึ้งสำเนียง เสียงพ้อ ขอผ้าผวย
มาห่อห่ม ใจโรย โหยระรวย
คราสดสวย ม้วยสิ้น จินตนา
เมื่อกายล้า ใจรอน เพราะอ่อนหัด
กลั่นสกัด คัดกรอง ทำนองหา
ร้อยเรียงรส หมดแล้ว แววปํญญา
ช้ำด้วยค่า พล่าเผือด เหือดกวิน
ปภัสร์
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
