.jpg)
น้ำจากผา พรั่งพรู สู่เบื้องต่ำ
บันดาลลำ ละหาน ธารน้อยใหญ่
บรรจบเป็น คงคา ชลาลัย
แล้วหลั่งไหล กลายสมุทร สุดคะเน
ฉันชอบเธอ แต่น้อย ค่อยสะสม
เดิมชื่นชม เปลี่ยนมารัก ชักหักเห
ยิ่งนานไป ยิ่งไพศาล ปานทะเล
ล้วนถ่ายเท จากใจ มอบให้เธอ
ความรักฉัน ดุจธารา ยามหน้าฝน
เย็นท่วมท้น ชลธี นี้เสมอ
พร้อมอุทิศ ชีวิต จิตบำเรอ
หมายปรนเปรอ โฉมตรู เป็นคู่ครอง
ในบึงห้วย สาคร ซ่อนมัจฉา
กำเนิดมา ผูกพัน ฉันเจ้าของ
สองเราควร สมัคร รักประคอง
อย่าเป็นรอง มัศยา และวารี
รักฉันเปรียบ ชโลทร มหรณพ
เขื่อนทำนบ กักน้ำใจ ไว้เต็มปรี่
ชุ่มฉ่ำเช่น ชลัมพุ จุนที
ไม่เคยมี เหือดแห้ง แล้งสักวัน
สุนทรวิทย์
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
21 พฤษภาคม 2024, 09:52:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: รักฉันดุจธารา (อ่าน 4666 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
