นารายณ์ปราบนนทก
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
27 เมษายน 2024, 09:38:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: นารายณ์ปราบนนทก  (อ่าน 12415 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
12 ธันวาคม 2009, 03:38:PM
ระนาดเอก
webmaster
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,732


~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~


profile.php?id=100024533527747
เว็บไซต์
« เมื่อ: 12 ธันวาคม 2009, 03:38:PM »
ชุมชนชุมชน




"นารายณ์ปราบนนทก?"



ครั้งนารายณ์แปลงเน้นเป็นอัปสร
อรชรอ้อนจริตพิสมัย
งามหยาดเกินลักษมีศรีวิไล
เลิศกว่าใครมาตรแม้นแดนโลกา
                           
๐ นั่งรอยักษ์เศียรโล้นอ้ายนนทก
ด้วยปวงเทพวิตกทั่วทิศา
สนององค์เลิศฤทธิ์..อิศรา
จำผลาญฆ่านนทกตกตามกรรม
                           
๐ ถึงคราวชีพยักษ์ชั่วสิ้นชีพไข
พิสมัยอัปสรเกี้ยววอนพร่ำ
หลงรูปกายกามาพาน้อมนำ
ล่วงถลำฤทธิ์ฉายนารายณ์แปลง
                           
๐ โปรยลิ้นลมด้วยจิตปฏิพัทธ์
เกิดกำหนัดเทวีที่ปั้นแต่ง
หวังร่วมเรียงเคียงหมอนซ่อนสำแดง
นงคราญแกล้งชวนรำระบำใน
                           
๐ แม้ฟ้อนตามรำได้ใคร่เป็นมิตร
ส่งจริตนนทกอกแทบไหม้
ทั้งยินดีร่ายรำตามนางไป
ยิ่งหลงใหลเรือนร่างนางยิ้มยวน
                           
๐ เริ่มจากเทพปฐมพรหมสี่หน้า
สู่สอดสร้อยมาลาวิญญาณ์ป่วน
กวางเดินดงหงส์บินศิลป์รัญจวน
คล้อยตามถ้วนอัปสรร้อนอุรา
                           
๐ งกเงิ่นตามกินรีปรี่เลียบถ้ำ
ลอบจดจำช้านางนอน..โอนอ่อนท่า
ภมรเคล้าแขกเต้าเข้ารังมา
ทั้งผาลาเพียงไหล่เข้าใกล้กัน
                           
๐ เมขลาล่อแก้วแนวยั่วยักษ์
มยุเรศฟ้อนสมัครหลากไหวหวั่น
ท่าลมพัดยอดตองผ่องโสพรรณ
พรหมนิมิตรเฉิดฉันขวัญเทวี
                           
๐ พิสมัยเรียงหมอนเหนี่ยวช้อนพักตร์
แทบดึงใจเพศยักษ์ควักบดบี้
ต่อมัจฉาชมนาครอ้อนฤดี
ถึงพระสี่กรขว้างจักร..พักตร์อำไพ
                           
๐ ท่าสุดท้ายจบเล่ห์เสเน่หา
คือนาคาม้วนหางลง..ส่งผลให้
ขานนทกหักล้มนางสมใจ
อัปสรไซร้เปลี่ยนเห็นเป็นสี่กร
                           
๐ พระจักรกฤษณ์เหยียบอกนนทกไว้
อสุรีตกใจมือไม้อ่อน
ฝืนมานะปฏิพากย์ปากสุนทร
พาทีย้อนบัดสีที่มารยา
                           
๐ ด้วยกลัวเดชนิ้วเพชรจึงเท็จแกล้ง
กายจำแลงใช้สื่อฤากลัวข้า
ใครสดับหมองมัวทั่วโลกา
ทั้งศักดาข้านี้มีสองมือ
                           
๐ จะต่อกรสี่มือคือตัวท่าน
เทพเย้ยขานท่านได้มิอายหรือ
หากสี่กรเท่ากันกระนั้นฤา
คงยุทธ์ยื้อกันได้ไม่เสียที
                           
๐ ฝ่ายพระหริวงศ์พงศ์ชั้นฟ้า
ประกาศกล้ามึ งนั่นมันถึงที่
หลงมัวเมากามคุณกรุ่นโลกีย์
ใช้นิ้วชี้สังหารผลาญเทวา
                           
๐ โกลาหลกันใหญ่ทั้งไตรภพ
แสร้งเกลื่อนกลบกรรมชั่วมัวปากกล้า
อย่าว่าแต่สี่แขนแค่นว่ามา
ยี่สิบมือสิบหน้ากูหากลัว
                           
๐ อุบัติใหม่กูนี้มีสองแขน
ถึงมึ งแม้นเหาะหมายไปได้ทั่ว
ถือธนูอาวุธดุจรอบตัว
จะตัดหัวมึ งมาตรทั้งญาติวงศ์

๐ ให้เทพไท้เทวาสุรารักษ์
ได้ประจักษ์แห่งฤทธิ์สิทธิ์ประสงค์
แล้วกวัดแกว่งพระแสงตรีที่พระองค์
ฟาดฟันส่งนนทกเศียรตกดิน?"

ระนาดเอก

ยิ้มแก้มแดง




..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..

ยิ้มแก้มแดง
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s